97
se non con-
perfectionis
ipsum a sui
modum mea
essentia ejus
quoque non
iie perfecta-
ssentiae sed
bonum esse
igis libertati
; agere non
nec in DEO
naturae re-
;o quomodo
untas utique
uam potest,
lid intelligi-
omnes sunt
do ergo vo-
e DEUS fue-
jm ut error
:rum natura
nditoris ar-
> arbitrariae
est si peri
it, materiam
tria, tametsi res maximas gesserit, abfuit tamen ab ea perfectione
quam prae se ferebat, in quo non ingenium ejus quod maximum
erat, sed pronuntiandi audaciam culpo. Videbatur enim sibi deter
minare posse in Geometria quicquid ab homine fieri potest, unde
quantum abfuerit eventus ostendit. Est enim ejus geometria non
nisi reclilinearis, neque ad problemata servit nisi quae magnitudi
nem quarundam rectarum per alias rectas determinatam quae
runt; ea enim sola ad aequationes revocantur et a locis pendent.
Tantum ergo Cartesius Apollonium ad altiores gradus promovit,
praeclare quidem, sed non ut propterea omnibus Veterum lumini
bus obstruxisse putari debeat. Quoties vero curvilineorum magni
tudo quaestionem ingreditur, incipit Geometria illa cujus vim nul
lus opinor Veterum praeter Archimedem intellexit. Cujus non nisi
pauca elegantia licet Cavalerius et Torricellius attigere. Ego et
duobus e Societate vestra viris summis, Guldino et San. Vin-
centio, plurimum debere arbitror Geometriam. Sed nunc eo ni
fallor provecti sumus, ut tantum ab illis absimus, quantum illi a
prioribus, quod, si nihil aliud, Hugenii certe opus ostendit de
Pendulis, in quo sublimis cujusdam atque arcanae Geometriae
specimina eduntur. Quodsi dicam a me nunc aliquid addi posse
Geometriae, fortasse non indignum seculo, rem Ilugenii aliorum
que amicorum sententia non absurdissimam asseruero; pos
sumus enim quae Cartesius a se praestari non posse fassus
est, et singulari quodam analvseos genere tribus lineis praesta
mus quae tota sua methodo nequicquam aggressum alicubi Episto
lae ostendunt.
omnia pos-
pte ac miri-
uare omnes
fingunt, hi-
, sive prae-
5, praesen-
strari ni fal-
bonum non
ando omnia
praerogativa
Haec ut res ipsa tulit de Cartesio dixi; nunc tua vestigia
sequar, Honorate, et quod scientiam rationum universalium sive
Metaphysicam a Cartesio praeteritam excoluisti, valde laudo, ac
vellem tamen aliquando fuisses paulo in demonstrando severior
quam fuisti *). Ita enim stabiliorem nobis illam scientiam de
disses, quam ego quoque maximi facio. Quod ais, corporis natu
ram in extensione non consistere, assentior, sed vellem dixisses in
quo consistat, nam cum dicis exigere impenetrabilitatem, natura
liter scilicet quamdiu ea a Deo non denegatur, dicis quam exigat,
non quid habeat naturam. Esse aliquas qualitates non modales,
;tudiis mihi
In Geome-
*) Hierbei findet sich folgende Randbemerkung: de causis fina
libus, de infinito ac libero arbitrio inquiri debere.
VI. 7
7
