tia quantitatem motus non habent eandem quantitatem potentiae 
absolutae (per prop. 34). Eadem argumentatio est pro conversa. 
Si exempli gr. sint duo corpora, A librarum trium, velocita 
tis 1, et B librae unius, velocitatis 3, possunt sese sistere mutuo 
(per 41 praeced.). Sed cum A possiL vi suae celeritatis tantum 
attollere libras tres ad altitudinem unius pedis, poterit B vi suae 
velocitatis attollere libram 1 ad pedes 9, vel libras novem ad pe 
dem unum. Itaque difieren) A et B potentia absoluta, seu quan 
titate effectus integri potentia praediti, quem producere vi suarum 
celeritatum possunt, etsi eadem in se mutuo potentia respectiva 
agant. Quarum rerum naturae et discrimina huc usque minus 
distincte cognoscebantur. Atque ita fontes Scientiae Dynami- 
cae de Natura potentiae et actionis hactenus non satis ex 
ploratos aperuisse mihi videor, sublatis ambiguitatibus simplicissimo 
generalissimoque principio aequalitatis inter Causam et Effectum 
constituto, unde alia porro naturae admiranda peculiari tractatione 
deducemus. 
HJfiiobianno Jihiooio» hüjJ ciup ,hb rntn ¡fisbi u vm| mirio-■ otkni 
SECTIO gECUJKDA. 
DE CENTRO GRAVITATIS ET DIRECTIONE MOTUS. 
Caput I. 
De Centro gravitatis et quod omni mobili tale cen 
trum attribui possit. 
Definitio 1. Centrum gravitatis est punctum, 
quo sustentato grave quomodocunque situm vi gra 
vitatis non movetur. Intelligitur autem, lineas direc 
tionum seu in quibus punctum cor [toris gravis mo 
veri tendit, esse parallelas inter se, et eodem modo 
gravitatem agere in quoclinque horizonte seu plano 
ad lineas directionum normali. 
Sit (fig. 163) grave A, et punctum C; suspendatur grave ex 
puncto suo D vel F ope funis (si placet) BD, sic ut recta per 
pendicularis ad jborizontem DE vel FG transeat per C; tunc si