192 
(EUVRES DE FERMAT. — I* PARTIE. 
verbi gratia. Norunt omnes radicem qussitam, ex methodo praedicta, 
gquari 
radici cubicze binomii 2 -- V3 -- radice cubica apotomes 2 — V3. 
Sed proponatur, in exemplo Vietze et Adriani, 
1QU —5C--59N  squari 4, 
vel alteri cuilibet numero binario majori. 
Fingemus, perpetuà et ad omnes tabulz casus producendà in infi- 
, : : 1Q --1 ; : 
nitum methodo, radicem quzsitam esse —-—» cujus beneficio resol- 
vendo hypostases, evanescent semper homogenea simplici per extrac- 
tionem radicum qusestionis resolutioni contraria; et, in hoc casu ad 
exemplum przcedentis, radix proposita zequabitur 
radici quadratocubiczs binomii — 2 4- 3 
1- radice quadratocubica apotomes » — V3. 
à 
AJ 
hd 
- 
10QC —7QC 4-14€ — 7 N, 
qui est numerus tabulz septimus apud Vietam (ad exponentem namque 
maxim:e potestatis, qui est in hoe casu 7, respicimus), aequetur simi- 
liter numero 4, fingatur, ut supra, radix qussita esse t evanes- 
cent pariter in hoe easu homogenea omnia solutioni per extractiones 
radicum adversa, et radix qussita :equabitur 
radici quadratoquadratocubicze binomii — 2 4- V3 
-2- radice quadratoquadratocubica apotomes 2 — V3; 
et sic in infinitum. 
Quod tu, Vir Eruditissime, non solum experiendo deprehendes, sed 
et demonstrando, quandocumque libuerit, assequeris : ea enim est 
wquationum ex tabula Vietz derivandarum specifica proprietas, ut 
semper ipsarum solutiones, in iis casibus in quibus homogeneum