246 Bamberg 
a. 1807 et 1817 (cf. Burkard in Lexikon f. Theol. u. Kirche ?I 940). Anno 1817 
archiepiscopatus Bambergen. constitutus est, cui Eichsteten., Wirciburgen., 
Spiren. episcopi suffragantur. 
Episcopis a. 1020 a Benedicto VIII iniunctum est, ut singulis indictionibus 
sub nomine pensionis (v. Guttenberg in Zeitschr. f. bayer. Landesgesch. IV 456) 
equum unum album cum sella pontifici Romano persolverent (n.7). Legimus 
quoque in Albini et Cencii Libro censuum 5$. R. E. (ed. Fabre-Duchesne I 1615q.; 
Hirsch Jahrbücher II 90— 95): 
In episcopatu Pambebergen., qui est domini papae, episcopus ipse palafre- 
dum album cum sella vel 12 marcas boni argenti. 
Quamquam a. 1053 a Leone IX papa pallei usum impetraverunt (n. 13), 
metropolitano episcopo Moguntino subiciebantur inde ab a. yin d E; of 
v. Guttenberg in Zeitschr. f. bayer. Landesgesch. IV 439—462, praesertim p. 4538q.) 
usque ad saec. XIII (v. Mon. Germ. Scr. XXVII 315 et 372; cf. v. Guttenberg 
Territorienbildung p. 109 not. 310; Zeitschr. f. bayer. Landesgesch. IV 457). Otto I 
episcopus a. 1106 primus non a Moguntino archiep., sed a Romano pontifice conse- 
cratus est. Inde ab Innocentio II, qui Leonis IX quibusdam inhaesit vestigiis 
(cf. v. Guttenberg in Zeitschr. f. bayer. Landesgesch. IV 457; v. quoque Hirsch 
Klosterimmunitát p. 16sq. rer. summi pontifices ecclesiam Bambergensem 
libertatis vel proprietatis Romanae censebant, ita ut episcopatus inde a saec. 
XIII exemptus exsisteret (cf. Weber in Hist. Jahrb. XX 6026sqq.; Weigel Die 
Wahlkapitulationen p. 16 not. 1; v. Guttenberg in Zeitschr. f. bayer. Landes- 
gesch. IV 457). Primo tribus commemoratis advocatis, quorum de genere nihil 
constat, inde ab a. 1093—ocr. 1200 imprimis comites de Abenberg-Frensdorf ad 
vocatiam tenebant fm v. Guttenberg Territorienbildung p. 177—182 et 196sqq. de 
comitatibus; p. 234sqq. de iure ducis). 
[nter episcopos sedis praeclarissimae, qui saec. XI/XII imperatorum sodales 
sive amici erant (cf. Hussl in Mitt. d. Inst. f. oester. Gesch. XXXVI, 1915, 
122sqq.; Hirsch ibid. XLII, 1927, 1sqq.; Schmeidler l. c.), post Eberhardum I 
(1007—1041), cuius sub regimine Benedictus VIII civitatem a. 1020 adit, eminent 
Suidger (1041—1046), qui postea cathedram s. Petri asce idit, Hartwigus (1047 
1053), cuius hospes Leo IX exstitit, HE as ! (1065 1075) et Rupertus 
(1075—1102), amici Heinrici IV imp., excellentissimus omnium Otto I (1102—1139), 
nonasteriorum complurium constructor, Pomeranorum apostolus, tam curiae 
imperiali, quam sedi apostolicae carus, Eberhardus II (1146—1172), qui partes 
sequebatur Friderici I imp. 
Ecclesia cathedralis in honorem s. dei genitricis — ss. apost. Petri 
Pauli necnon mart. Kiliani et Georgii dedicata est (Hauck ? : * III 1015; cf. Mon. 
Germ. Dipl. III 172 n. 144sqq.). Eodem tempore, quo episcopatus institutus est, 
canonici ibidem congregati esse videntur (». 7/ et Mon. Germ. Dipl. III 486 
n. 382; de origine capituli cf. v. Guttenberg Reg. p. 21 n. 35), quos secundum 
Chrodegangi vel Aquensem regulam famulavisse verisimile est (Weber St. Georgen- 
brüder p. 17sqQq.). ,,Solae nobiles et eminentiores personae'' admittebantur (cf. Hei- 
    
  
   
  
  
  
    
    
   
     
   
    
     
   
   
    
     
      
     
     
    
   
     
      
   
      
Fül 
nur 
Tec«