raecipit, quatenus
videlicet haereseos
n reppererit, sibi
p. sel. II 1 p. 248.
Knonau Jahrbücher
coporum Germaniae
n. Const. I 106 n. 58).
nossa 1077 an.)
erium) Argentinen.
et. 294); cf. Wentzcke
narrat Bertholdus in
Slavorum 1I 29 (ed.
56.
7 post april. 16)
ringiam et Theuto-
ras dirigit, per quas
et ne Heinrico regi,
97). — Reg. Wentzcke
ceteris Basiliensis et
pendebant; alii vero,
sibi dissimulantes non
bbaudiebant.' —
(1087 )
lthero fratribusque
episcopum Argenti-
96 post mart. 22)
atione resipiscentem
expurget.
4). — Reg. Wentzcke
synodum Turonensem.
rer l. c. p. 1138q.
(1096—99 )
;'teris eius et petitioni
aesiverit, a Romana
Episcopatus Strassburgensis 13
ecclesia concedi; scribit se Adelheidam (imperatricem), cuius miracula per litteras
eius cognoverit necnon multorum autenticorum hominum testimoniis vera esse
didicerit, dignis laudibus fratrum suorum episcoporum ceterorumque fratrum
auxilio in synodo Romana intronizavisse atque constituisse, ut duo dies pro eius
celebrarentur memoria, dies videl. eius depositionis et dies, in quo Romano concilio
eam intronizare placuerit. — Ex consideratione.
Apographum saec. XII legitur in cod. Wirzeburgen. ( Th. F. 34) f. 86 (olim Weissen-
burgensi). — Ed. Loewenfeld Epp. pontif. Rom. ined. p. 65 n. 135. — Regg. Wentzcke Reg. I
296 n. 357. JL. 5762 (ad a. 1089—99).
De tempore cf. Scherer l. c. p. 114.
29 (cr. 1106)
P(aschali II) universali Romanorum pontifici Argentinensis ecclesiae fratres etc. :
querentes se annos iam circiter 30 sicut oves balantes semper erravisse, quid
agendum sit de suo ut dicitur episcopo (scil. Cuonone) nomen quidem dignitatis
tot annos habente, sed officium minime, eius consilium ac praeceptum expetunt.
w. Eccl. cathedr. n. 2.
30 (cr. 1106)
P(aschalis II) clero Argentinensi et populo: perspectis litteris (m. 29) de
eorum oppressione et ecclesiae destructione se paternaliter condoluisse as-
serit; hortatur eos, ut ili intruso et ecclesiae Dei taedioso (scil. Cuononi ep.)
viriliter resistant, quia neque electioni neque consecrationi eius assensum dedit
aut dabit.
v. Eccl. cathedr. n. 3.
*31 (Reims 1119 oct. 30)
Calixtus II excommunicat in concilio Remensi Argentinen. ep. (Cuononem).
Laud. im cod. Oxfordien. saec. XII (Oxford, St. Johns College cod. 149) f. 192. — Ed.
W. Holtzmamn. Zur Gesch. d. Investiturstreites in: N. Archiv L (1933) 318. — Reg. JL. —.
De re cf. Meyer v. Knonau Jahrbücher VII 122—137; W. Holtzmann l. c.
p. 302 sq.
* 02 (post 1119 oct. 30)
(Gregorius?) cardinalis S. R. E. Cononi Argentinen. ep. statim post Remense
concilium misericordiam postulanti absolutionem tribuit.
Laud. im n. 34. — Reg. Wentzcke Reg. I 305 n. 405. JL. —.
De cardinali cf. Otto Schumann Die páüpstlichen Legaten in Deutschland zur
Zeit Heinrichs IV und Heinrichs V (1912) p. 110sqq.
* 93 (1123 in.)
Calixti II litteras in causa Cuononis ep. datas Adalbertus Mogunt. archiep.
canonicis eccl. Argentinen. transmittit.
v. Eccl. cathedr. n. *4.