Ursberg
l, Ursberg
T Ecclesia ss, Petri et Iohannis evang. Urspergensis
n Burchardi et Cuonradi Urspergensium chronicon s. XIII (ed. Mon. Germ. Scr. XXIII
75 333 —383 et in Scr. rer. Germ. edd. Holder-Egger et von Simson; conf. Wattenbach Geschichtsqu.
$ IT 448—450). — Catalogus necnon epitome omnium rerum gestarum singulorum praelatorum
Urspergensium s. XVI, München Staatsbibl. cod. lat. 27213sq. — Bruschius Monasteriorum
W Germaniae praecipuorum . . centuria prima f. 166 —173; ? p. 595—620. — Petrus Suevia
1- eccl p. 825sq. — Lünig Teutsches Reichsarchiv XVIII (Spic. eccl. III) 672—680. —
ib Khamm Hierarchia Augustana III 2 p. 480—517. — (Hugo) Annales ordinis Praemon-
n stratensisII 1147 —1158. — P. Grimmo Kornmann Chronicon monasterii Ursbergensis a. 1796,
j: | I--VI, ms. Àugsburg Bischófliches Ordinariatsarchiv Hs. n. 138. — Braun Geschichte der
Bischófe von Augsburg II 73 (de fundatione) etc. — G. Fr. Kramer Statistisches Handbuch
m für den Regierungsbezirk Schwaben-Neuburg I 128sq. — A. Schróder Das Traditionsbuch
Di und das ülteste Einkünfteverzeichnis des Klosters Ursberg (a. 1384, München Hauptstaats-
le archiv Lit. n. 2) in: Jahresbericht des histor. Vereins Dillingen VII (1894) 1—39. — Hauck
*! [IV 982. — Lindner Monasticon episc. Augustani antiqui p. 115—118.
» | Tempus fundationis huius ecclesiae evincitur e Chronico Ursper-
1) gensi, ubi ad a. 1135 relatum est: ,,Hoc etiam anno Urspergensis ecclesia,
m quae iam deeem annis fundata constiterat, aecepit privilegium ab (Inno-
Le centio II)'* (Ser. rer. Germ. p.17); conf. etiam Annal. Osterhofen. (Mon. Germ.
T (Ser. XVII 540): ,, Anno 1125 recipit ordo Praemonstratensium ecclesiam
1- Urspergensem de ordine :egularium^. De fundatione ipsa refert charta
Herimanni ep. Augusten. a. 1130 feb. 16 (cuius autographum adservatur in
tabulario Monacensi; ed. Lünig l.c. p. 675 n.2): ,Wernherus advocatus (de
Swabeke) et suus eiusdem nominis filius . . . locum q. d. Ursberch cum
appendiciis suis, insuper etiam dominicalia sua ete. omni ipsorum iustitia
n b. Mariae . . . ad altare maioris ecclesiae Augustensis legitime contra-
m diderunt. Quod factum est eo tenore, ut ibidem de omnibus supradictis
15 bonis fratres seeundum regulam b. Augustini et secundum institutionem
dt ven. ep. Nortperti . . . sustentarentur. Concessit idem episcopus liberam
li praelati et advocati electionem, ius praedicandi, baptizandi, sepeliendi et
m Statuit, ne episcopis censum persolverent. Anno 1143 Conradus III rex
n- fratres in suam assumpsit defensionem, statuens, ut, ,,si quis aliquid se contra
"0 eos rationis et iustitiae sperat habere, non coram alio iudice, sed in . . regum
b. sive imperatorum veniat praesentiam et habeat iustitiam'' (86.3463). Quod
ni Heinrieus VII a. 1226 confirmavit, statuens, ut ,Jocus in perpetuum sub
culmine maiestatis imperialis consistat//! (Bóhmer-Ficker Reg. V n. 4022).
T Adnotare quoque iuvat, quae in Chronico Urspergensi ad a. 1168 legimus
n. (Ser. rer. Germ. p. 49): ,,Iisdem temporibus mortuo Adelgozo de Suabegge
92 sine herede, qui fuit advocatus Augustae, ipse imperator tam advocatiam
quam alia praedia ipsius sibi vendicavit sive ex concessione episcopi, qui
D tune erat, sive successione fiscali aut hereditaria''.
o E praepositorum serie eminent Burchardus, qui Chronicon illud insigne
^ composuit (v. supra), successorque eius Cuonradus, qui continuationem
seripsit. Temporibus vero Heinrici, qui praefuit ecclesiae a. 1349 —74 (v. Mon.
parca
