88 Augsburg
*] (1119—24)
Calixtus II concedit privilegium.
Laud. in privilegio Honorii III a. 1225 aug. 16 Friderico abbati monaslerii s. Mariae
in. Alchinghen dato (ed. C. Rodenberg im Mom. Germ. Epist. saec. XIII t. I1 200 w. 279;
Reg. Pressutti Regesta. Honorii III t. I1 360 n. 5605). — Reg. JL. —.
In hoc privilegio legimus: ,, Venerabilis siquidem frater noster . . Augusten. ep.
dioecesanus vester per litteras suas nobis nuper exposuit, quod quidam monachus
vester a diabolo cuius faciebat opera instigatus privilegia quaedam a sede apostolica
monasterio vestro concessa cuiusdem militis instinctu subripuit et in ipsius tradidit
potestatem. Cuius castro non post multos dies capto ab inimicis ipsius et universis
bonis exinde asportatis, praedicta privilegia sine bulla fuerunt vobis ab hiis, ad quorum
manus devenerant, restituta; de quo, cum ingentem tristitiam conceperitis et merorem,
dictus episcopus . . . per praedictas litteras nobis humiliter supplicavit, ut dignaremur
eadem privilegia innovare. "Tu quoque, fili abbas, ad praesentiam nostram accedens
uno privilegiorum ipsorum, videlicet Calixti secundi, et rescripto alterius, sccundi
scilice& Innocentii, nobis exhibitis, cum multa precum instantia petivisti cidem
monasterio super tanto discrimine similiter provideri. . . . Considerantes insuper tam
ex eodem Calixti privilegio quam quodam scripto in praedicti Innocentii regesto
reperto memoravum monasterium ecclesiae Romanae fuisse a patronis, videlicet Berta
comitissa ct Lenugarda filia eius illiusque marito Corrado marchione et Henrico, Octouc,
"'heoderico et Thetone filiis eorum oblatum iuxta praefatum Calixti privilegium, quod
in pargameno, scriptura ct stilo repperimus esse vcrum, de fratrum nostrorum consilio
vobis et monasterio vestro praesens privilegium . .. duximus concedendum" (v.
Rodenberg in N. Archiv X 572). Cum de fide privilegii Innocentii II in ,,regesto'* eius
scripti dubitari non possit, ea quoque, quae de privilegio Calixti I1 hoc loco commemo-
rantur, fide digna esse videntur, praesertim cum e libello supplici Conradi marchionis
(n. 2) appareat, a. 1142 monasterium non fundatum, ut scriptores referunt, sed
tantum ,,mutatum/'' esse.
2 Brehna, 1142 feb. 27
I(nnoeentio II) C(onradus) unus prineipum Saxoniae, possessor et tutor
Missinensis monarchiae, una cum coniuge sua L(iutgarda) et filiis suis
O(ttone), T(heoderico), H(enrico), D(edone): abbatiam in Suevia super ripam
Danubii sitam in Augusten. episcopatu, in praedio et hereditate sua et in
loco q. d. Elchingen feliciter mutatam eum omnibus eidem pertinentibus
ss. apost. Petro et Paulo et Romanae sedi offert e& omni iure abdieato in
perpetuum subicit, hac quidem libertatis conditione, ut unus ex hoc loco
Romanae sedi singulis annis solvatur aureus; suppliciter implorans flagitat,
quatenus eiusdem loci donationem suscipiat et sub chirographo apost.
tuitionis b. Petro et Romanae sedi firmissime adstringat. — Veteris et novi.
Oblata est . . . huius donationis traditio 3 kal. mart., d. inc. a. 1142, ind. 5,
in loco q. d. Brem, Magdeburgen. cathedrae C(onrado) archiep. praesidente
et Cünrado II (alias IIT) regnante etc.
Bs. XIV. [B's. XVII. C f.50'. Df.450. ET. — Edd. Lünig Teutsches Reichsarchiv XVITI
(S pic. eccl. IIT) 274 n. 1 — Chr. Schótlgen Geschichte Conrads des Groflen. (Dresden. und Leipzig
1745) p. 287 n. 9 — Codex dipl. Saxoniae regiae 1 p. 1I (1889) 110 n. 154. PftugkH. im
N. Archiv Vl 634 n. 4 ex B e B!. — Reg. JL. —.
Quae oblatio in privilegio Honorii I1I sub n. *1 memorato laudatur.
*3 (1142 —43)
Innocentius II concedit privilegium.
