Konstanz
De re of. Zell Gebhard von Záringen p. 317 —319; Henking Gebhard III p. 17 —21;
Meyer von Knonau Jahrbücher III 605—608, qui etiam alios historiographos de hac
re referentes enumerat; v. etiam O. Schumann Die pápstlichen Legaten in Deutsch-
land ete. p. 54. — Legimus quoque apud Bernoldum ad a. 1085 (p. 443): ,,Synodali
(Quedlinburgensi) iudicio confirmata et laudata est ordinatio domni Gebehardi Con-
Stantien, ep., immo omnia quae praefatus sedis apost. legatus, cum esset Constantiae,
ordinavit'', conf. etiam Meyer von Knonau Jahrbücher IV 20. Pridie, id est in festivi-
tate s. Thomae (dec. 21) etiam Bernoldus ,chronicorum scriptor ab Ottone Ostiensi
ep. ad presbyterium promotus est; cf. Bernoldi chron. ad a. 1084 (Ser. V 441). — Ad-
notamus quoque, Ottonem ep. Constantien. a. 1085 (april. — mai.) concilio Moguntinensi
interfuisse, in quo praesentibus Heinrico imp. et legatis Romanis Gregorius VII iterum
depositus et Clemens III (Wibertus antipapa) approbatus est (v. Reg. episc. Constantien.
I 67 n. 517).
28 Terracina, (1088) mart. 13
Urbanus II (Gebehardo) Saleeburgen. archiep. ceterisque epp., inter quos
(Gebhardo) Constantien., et abbatibus et ducibus Welphoni, B(ertholdo) et
B(ertholdo) atque omnibus maioribus et minoribus b. Petri fidelibus: scribit,
sibi apud Terracinam 4 id. mart. regimen sedis apost. commissum esse;
rogat, ut in ea, quam praedecessori suo b. m. Gregorio (VII) semper osten-
derint, fidelitate firmiter maneant.
Has litteras (JL. 5348) dabimus inter rescripta summorum pontificum ad Ger-
maniae reges directa.
24 Roma 10689 april. 18
Urbanus II Gebehardo Constantien. ep.: nuntiat se quaestiones, quas
litteris sibi significaverit, tractavisse; Gregorii VII sententiam confirmans,
(Wibertum) Ravennatem haeresiarcham, Romanae ecclesiae invasorem, cum
Henrieo rege eiusdem perversitatis capite suisque excommunieatum esse
censet; concedit vero, ut ii, qui illis communicaverint, peracta poenitentia
recipiantur, et huius disciplinae moderamina eius providentiae pro temporis
et personarum competentia servanda committit; statuit de clericis ab ex-
communieatis episcopis ordinatis, de quibus se nondum sententiam tulisse
nuntiat; concedit ei praeterea in clerum et populum monasterii Augien.,
(v. Reichenau n. 25) omnem episcopalis regiminis potestatem, ita ut in eo
et in s. Galli coenobio et in ceteris, si quae sunt propriis abbatibus destituta,
abbates eligere atque electos consecrare procuret, et idem etiam ei studen-
dum de Augustunen. (!) et Curien. episcopatu iniungit necnon de ceteris, ad
quae (Altmannus) Patavien. ep. adesse nequiverit; iniungit quoque ei ef
Pataviensi ep. Saxoniae, Alemanniae ae ceterarum, quae prope suní re-
gionum, vice sua procurationem. — Quia te speciale. Dat. Romae 14 kal.
maii a. ab inc. d. n. Jesu Christi 1089.
Coll. can. mb. s. XII, cod. Vatic. 3832 f. 196 (v. Perlz Archiv XII 287; N. Archiv I1I
148; PflugkH. Iter p. 122sg.; Kehr Gott. Nachr. 1903 p. 9). — Fragmenta exstant in: a) Coll.
Britt. Urbani I1 ep. 38 ( Reg. N. ArchivV 3635g.); b) Ivonis Decr. VI c. 406; XIV c. 45; Panorm.
V c. 107 (ed. Migne CLXI 532. 836. 1284); c) Gratiani Decr. C. IX qu.1 c.4; C. XI qu. à c. 110
(ed. Friedberg I 601. 675). — Edd. Labbe Conc. X. 444 n. 1? ,descripaerat Jac. Sirmond. ex codice
Atrebatensi* — Harduin Acta, conc. VI? 1651 n.1 — Bull. Rom. ed. Cocquelines I1 (1739) 65 n. 5,
— Hartzheim Conc. III (1760) 210 — Mansi XX 666. 716 — Migne CLI 297 n. 15, — Bull.
Hom. ed. Tawr. 11 127 n. ó (quae editiones etiam e cod. ,,Vatic. 382** — Vatic. 3832 emanaverunt ;
T2313
