St. Ulrich und Afra 57 
Hanc notitiam ceterasque, quas sub n. *2 et *3 adnotabimus, ex Adilberti prioris 
Catalogo saec. XIII in. sumptas esse Joachimsohn probavit (Alemannia XXII 131). 
Conf. etiam sub n.*3. Tempus evincitur ex annis pontificatusAlexandri II et, Heinrici ep. 
*2 (1061 oct. 1—1063 sept. 3) 
Alexander II Heinrico Augusten. ep. mandat idem (w£ in m. 1). 
Laud. in D (conf. Steichele 1. c. p. 83: ,,qui (papa) semel et iterum misit praesuli (Hein- 
rico) munlios el litteras . . .'*). — Reg. JL. —. 
*j (1061 oct. 1—1063 sept. 3) 
Alexander II Heinrico Augusten. ep. tertio (n. 1. 2) litteras mittit, quibus 
comminatur, nisi continuo praeceptis pareat, se citius eum ab officio altaris 
remoturum esse. 
Laud. in D (conf. Steichele l. c. p. 8). — Reg. JL. —. 
Sequuntur haec verba: ,,Hoc ille (episcopus) veritus, habito cum suis consilio 
ante cenam Domini coram fratribus restituit quae prius abstulit, anno Domini 1005(!) 
teste clero et populo, ac privilegio confirmavit, cuius exemplar Scriptum est in 
sexta parte Moralium in fine." De quo privilegio adnotavit Wittwer: ,non potui 
invenire, habetur tamen illud apud alia privilegia (Steichele l. c. p. 83). — Nostris 
quoque temporibus privilegium desideratur, itaque de fide notitiarum, praecipue cum 
notae chronologicae corruptae sint, nihil certi habemus. 
*4 (1073 —852) 
Gregorius VII(?) Adelberoni (recíe: Adalhalmo) abbati s. Afrae litteras 
dat econtra Augustenses, qui abbatem infestaverant. 
Laud. in D (conf. Steichele l. c. p. 81: ,, Tunc temporis sedis apost. Hilteprando auclore 
excommnnácati sunt, qui missas audirent clericorum uxoribus fruentium . . .. Abbas vero Adelbero 
aegre ferens iniuriam. sibi et. suis fratribus necnon, huic loco ab Augustensibus factam. profectus 
est Romam, et quae pertulit ab Augustensibus apostolico ezposwit. Cuius auctoritate regrediens ut 
recipiendus, dataeque sunt ei literae ab apostolico contra Augustenses, quod idem abbas iusle et 
deifice egisset*). — Reg. JL. —. 
De fide nihil satis constat. Otlohum, monachum s. Emmerami Ratisbonensis, 
Vitam suam s. Magni, compulsum precibus Adalhami ,nunc in s. Afrae coenobio 
abbatis'*, scripsisse (a. 1067), iam Rogerius Wilmans adnotavit et recte coniecit, hunc 
Adalhamum eundem esse atque Adalberonem, quem catalogi tunc abbatem fuisse 
tradunt, Adalhamum omnino negligentes. Necrologia quoque monasterii Ottenburani 
(a. 1180sq.) et s. Udalrici et Afrae (saec. XVI in.) Adalhamum abbatem sub die aug. 
25 adnotant; qua de causa Adalhamum pro Adalberone posuimus, sed cum neque de 
re neque de tempore alias notitias habeamus, rem ipsam in dubio relinquimus. 
Ó Laterano (1120) $un. 25 
Calixtus II Eginoni abbati mon. s. Udalrici et s. Afrae: tam eius quam 
(Adalberti) Maguntin. archiep. petitionibus annuens concedit, eum (Egi- 
nonem), qui Herimanni ep. interdictum ignorans abbatis benedictionem 
ab eo accepit, sed postquam ei notum factum est, ab episcopi oboedientia 
discessit et multa pro eeclesiae servitio passus est, in abbatis regimine per- 
manere; concedit quoque fratres eius acceptos (ab Herimanno) ordines ob- 
tinere et ad alios promoveri. — Labore multo. Dat. Lat. 7 kal. iul. 
D f. 65'. — Edd. Khamm Hierarchia Augustana III p. II 233 — Lümig Teutsches 
Iieichsarchiv XVIII (Spic. eccl. III) 660, — — Robert. Bullaire du. pape Caliate II t. 1 266