Full text: Joannis Kepleri astronomi Opera omnia (Vol. 2)

122 
Epistola Dedicatoria. 
Et duo erant, quae Tychonis Brabei accurata diligentia primum in 
lucem extulit, ad opticam scientiam pertinentia; alterum de refractione 
luminis siderum, reliquum de diminutione diametri Lunae in Solis 
deliquiis. Quamvis et alii nonnulli per illius viri monumenta occurrant loci, 
quibus astrónomos ille ad optices rimanda mysteria remisit et adhortatus 
est: haec tamen duo capita sunt potissima. Et refractionum quidem men 
suram Braheus ad omnes altitudinis gradus diligenter investigavit: sed cum 
causa mensurae nondum esset ab opticis patefacta, natae sunt implicatae 
de mundo deque elementis disputationes, nec satis liquebat, eaedemne an 
diversae essent omnibus temporibus omnibusque locis refractiones: ex quo 
denique sequitur, ut quandoque observator suae diligentiae atque curae, 
quam inter observandum adhibuerat, nimium tribuens locumque sideris prae 
cisissime supponens cognitum, demonstrationes in difficultatem conjiciat, 
natura luminis, opticarum causarum inconstantia circumventi, tantam in 
strumentorum subtilitatem non semper admittente. In hoc itaque negotio 
caput IV. insumsi: cui propter inquisitionis methodum praemittendum fuit 
tertium et pars primi. Quin etiam umbra Telluris in disputationem trahitur; 
refractionibus inventis et cognito, quod radii Solis non eisdem rectis e fonte 
ad Terram usque multoque minus ulterius dimanent. Atqui hac re in dubio 
versante, periclitamur de universa ratione dimensionis corporum coelestium 
(ut quae ab umbra Terrae dependet) hoc est de eo, quod in astronomia 
praestantissimum et vulgus admiratur et philosophi collaudant atque vene 
rantur. Ad tuendam itaque dignitatem astronomiae et hanc hostilem dubi 
tationis arcem expugnandam, etsi capite IV. et V. gradus aliqui magni 
operis facti et ingenii acie quasi in durissimas rupes incisi erant: tantum 
tamen remansit laboris, ut opus esset peculiari capite VII. Jam in dia 
metris luminarium, quod ex propositis fuit alterum, si quid erroris committit 
visus, id cum in universam doctrinam eclipsium tum maxime in hanc etiam, 
quam dixi, corporum coelestium dimensionem redundat. Itaque ut tabulae 
motuum, quas auctoris morte interruptas hoc tempore Majestas tua propo 
suit absolvendas idque non minimo sumtu procurat, ut hae inquam in parte 
sui spectatissima, de Solis et Lunae laboribus, suam nanciscerentur integri 
tatem, omnem lapidem movendum, nihil quod haesitationem aliquam relin 
quere posset, praetereundum esse censui. Quatenus igitur instrumenta nos 
fallere possint in dimetientibus luminarium explorandis, capite II. explicavi: 
quatenus vero visus ipse sit erroribus obnoxius, dicere sum aggressus ca 
pite V. Cumque fuerit tota visus ratio ex integro explicanda, quae refrac 
tionibus perficitur et simulachris rerum visarum et coloribus, non debet cui- 
quain videri mirum, si capite IV. in coni sectiones, refractionum oculi for 
matrices, capite II. in spectacula optica Jo. Bapt. Portae, capite I. in 
naturam lucis et colorum, et alibi in alia paulo longius sum digressus. Nam 
etiamsi ad astronomiam nihil conducerent hae materiae, per se tamen dignae 
cognitu sunt. Rursum capite IX. inventis, quod vulgo fertur facile, inventa 
addidi et has luminarium dimetientes docui citra erroris aleam mensurare, 
capite VIII. vero, occasione Solis eclipsium, inter se comparare. Et hac 
tenus quidem Tycho Brahe mihi occasionem scribendi praebuerat. 
At cum quae jam recensita sunt, potissimam eorum partem complec 
tantur, quae de astronomia dici ex optica possunt, jamque liber pene titu 
lum mereretur Astronomiae Opticae, operae compendium me facturum 
putavi, si, quantulum erat residui, et ipsum adjungerem: erant autem de
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.