284 
De Anno Natali Christi, 
ex bellis serit? Libello praescripseram in fronte tliema ipsum quod defendi, 
secutus exemplum mei adversarii. Sic igitur sonant verba, natum esse Jesum 
Christum Servatorem et Dominum nostrum non uno tantum anno ante initium 
aerae nostrae hodiernae, ut D. Helisaeus Roslinus cum Henrico Buntingo 
aliisque, nec duobus tantum annis, utScaliger et Calvisius cum plurimis scrip 
toribus ecclesiasticis statuunt: sed quinque solidis annis. Legit titulum Cal 
visius et exarsit; Epistolam ad me scripsit, sed typis publicis, qua mihi vio 
latam auctoritatem Evangelii in ipsa fronte exprobrat, sententiam vero a me 
defensam rationibus nonnullis aliis praeter dictam enervare adque sui biennii 
confinia adducere nititur. Respondi homini de crimine profanati Evangelii 
via eadem, typis nempe publicis; ad rationes reliquas professus sum, me hac 
sua ratione velle respondere, ut libellum Germanicum in Latinam linguam 
transferam, extritisque Roslinianarum ratiuncularum refutationibus Calvisii 
nomen rationesque suis locis inseram. Promissionem igitur, quam mihi ex 
torsit improvisa Calvisii Epistola, hac vice impleo, quaeque de natali anno 
servatoris iterata cura scripsi, latinis nunc literis exhibeo: quo libello multa 
loca, quae in appendice mea ante annos 8 paulo obscurius tacta sunt, clarius 
explicantur, quaedam et corriguntur inque melius mutantur. Itaque spero, me 
gratam lectori praestitisse operam adornata plena disputatione et ventilatione 
quaestionis explicatisque fundamentis, quibus veritas innititur. 
Quare omissa longiori praefatione ad rem ipsam accedamus, quam dis 
tribui in capita 15, quorum haec sunt argumenta. 
Cap. I. De utilitatibus, quae ad nos hodie redundant ex cognitione anni 
natalitii Christi errorisque nostrae aerae usualis. 
Cap. II. An fieri possit, ut hodie exactiorem cognitionem habeamus anni 
veri natalitii Christi, quam antecessores nostri? 
Cap. III. Quibus circumstantiis temporis Evangelistae descripserint 
nativitatem Christi, et cur D. Lucas non addiderit certum annum imperii 
Herodis. 
Cap. IV. Aeram Christianorum occidentis, qua utimur hodie communiter, 
certo non attingere nativitatem Christi; idque nec absurdum esse nec novum 
dictu audituque. 
Cap. V. De certitudine aerae Julianae, qua utemur in hoc libello et cujus 
annus 46. est nobis aerae nostrae primus. 
Cap. VI. De historicis, quorum testimoniis innitendum in inquisitione 
veri anni natalitii Christi. 
Cap. VII. De diversis anni principiis apud diversas et praecipuas gentes 
historicosque, quorum testimoniis opus habemus. 
' Cap. VIII. Demonstratur pluribus argumentis, Josephi historici hanc 
omnino mentem fuisse, quod Herodes rex mortuus sit anno Julianae aerae 42, 
cum aera nostra hodierna incipiat ab ejus anno 46, ubi simul fides historiae 
Josephi de Herodis regno examinatur ex collatione historiae Romanae. 
Cap. IX. Argumenta astronomica, quibus haec Josephi traditio confir 
matur et mors Herodis ad annum Julianae aerae 42. affigitur. 
Cap. X. Argumenta ducta ex historiis Romanis illorum temporum, quibus 
consentaneum efficimus, Josephum in anno mortis Herodis, qui est Julianae 
aerae 42, nequaquam errasse. 
Cap. XI. Exactior inquisitio anni Christi natalitii per circumstantiam 
descriptionis totius orbis, et quod censum illum, in quem Christus infans venit,