290 
De Anno Natali Christi, 
disponendoque, ei desit tempus ad lectionem multiplicem adque excerpendum; 
nec ferat juxta se patientiam lectionis enodandi cupiditas. Equidem affirmare 
ausim, literatum aliquem hodie spatio menstruo ex Caesaris Baronii Cardi 
nalis et Josephi Scaligeri libris plura et certiora documenta ad quaestionem 
pertinentia excerpere posse, quam olim Clementem et Eusebium longissimo 
annorum circuitu ex tot instructissimis bibliothecis. Nec mirum; quem enim 
hauserunt antiqui illi laborem, ejus fructum perceperunt hi quos dixi moderni, 
cibumque veluti praemansum et hauserunt ab illis et porro suis lectoribus in 
gerunt. Ac cum exemplarium libri tam utilis hodie exstent aliquot millia 
beneficio typograpbiae: mirum nequaquam est, inter tot lectores, quos inveniunt 
tot exemplaria, unum vel alterum existere, qui diligentius expendat monumenta 
rem attinentia, quam fecerunt auctores ipsi, e quorum libris illa sunt excerpta, 
expensisque utatur rectius. Unde hoc denique conficitur, hodie aliquid inter 
dum nos assequi conjectura felici posse, quod supra mille aut duo millia 
annorum vel ignoratum vel non necessario habitum eoque et neglectum fuit. 
Non itaque lector illos impossibilia tentare putato, qui hodie in anni nata- 
litii Christi investigationem exactiorem, quam fuit illa veterum, incumbunt: 
neque laborem irritum te sumturum existimato, quem in lectionem hujus libelli 
impenderis, quem utique libellum totum commodis tuis destinavi. 
Caput III. 
De circumstantiis nativitatis Christi, quas Euangelistae vel prodiderunt 
vel omiserunt. 
Igitur ad rem ipsam accedamus et circumstantias expendamus, quibus 
inniti debet cognitio veri anni natalitii. 
Vulgatissimus mos gentium pene omnium totius orbis, historias rerum 
gestarum circumscribendi numero annorum, quos haberent imperia regum aut 
praesidum aut sacrorum antistitum, valuit etiam apud Judaeos, non interrupta 
consuetudine inde a primo regni apud illos exortu, sive suae gentis regibus 
parerent sive exteris. Sic usurpantur anni Salomonis et post divisionem regni 
alternis anni regum Judae et Israelis usque ad exstinctum regnum Israelis, et 
denique anni regum Judae soli usque ad captivitatem Babylonicam. Ex eo qui 
priores Babylonem venerunt, annos numerarunt Nabuchodonosoris et Evil- 
merodaci, quem Daniel Balthasarem vocat. Quidam etiam annos captivitatis 
suae numerarunt, quos inter Ezechiel. Inde diviso imperio amplissimo inter 
principes Babylonios Laborosoardachum ejusque tutorem Niriglissorosorum, 
et inter Astyagem (Danieli Darium) Medum, Cyaxaris (seu Danieli Assueri) 
filium: illi Judaei, qui Babylone habitarunt, annos procul dubio numerarunt 
principum Babylonis, quorum ultimus Nabonnidus, ut astrologi Babylonii sole 
bant: qui vero in Media et Persia sunt versati, quos inter Daniel satrapas 
Susarum, annos numerarunt Darii seu Astyagis, et illo capto annos Cyri, eo 
usque donec Cyrus subjugato Xabonnido Babylonem imperii caput occupavit, 
a quo tempore novo initio facto Judaei universi numerarunt annos imperii 
Cyri Babylonici, quippe quod finem imposuerat captivitati suae. Quia vero 
nihilominus servi erant Judaei Persarum, ideo etiam post reditum numerarunt 
per annos Darii Persae, Assueri seu Xerxis, Artaxerxis, ut in libris Esdrae