Caput IIT. Circumstantiae. 
291 
i excerpendum; 
uidem affirmare 
Baronii Cardi- 
ad quaestionem 
'ium longissimo 
m; quem enim 
is dixi moderni, 
s lectoribus in- 
; aliquot millia 
quos inveniunt 
dat monumenta 
, sunt excerpta, 
e aliquid inter- 
aut duo millia 
iglectum fuit, 
ie in anni nata- 
m, incumbunt: 
lem hujus libelli 
fi. 
'prodiderunt 
udamus, quibus 
historias rerum 
•eria regum aut 
non interrupta 
gentis regibus 
ivisionem regni 
num Israelis, et 
:am. Ex eo qui 
osoris et Evil- 
nos captivitatis 
mplissimo inter 
riglissorosorum, 
»anieli Assueri) 
Dio numerarunt 
Babylonii sole- 
)aniel satrapas 
annos Cyri, eo 
aput occupavit, 
annos imperii 
ae. Quia vero 
um numerarunt 
n libris Esdrae 
et Nehemiae: quod idem et de annis Darii Nothi, Artaxerxis alterius et deni 
que Darii Codomanni datur intelligi: deque Macedonibus, qui successerunt 
Persis in possessione Judaeae, de Alexandro sc. ejusque successoribus in Syria 
et Aegypto, quos inter erat diuturna contentio de Phoenicia, Palaestina, Ju 
daea totaque adeo Syria, jam Seleucidis dominantibus jam Ptolemaeis. Ita 
libri Macchabaeorum utuntur aera Graecorum aut Seleucidarum, vitandae con 
fusionis causa continuantes annorum numerum a prima regni confirmatione 
per illa familiarum dissidia usque ad imperium Ilosmonaeorum. Jesus vero 
Syracides utitur annis Ptolemaei Euergetis: erat enim Aegypti incola, penes 
quam gentem Ptolemaei non interrupta serie rerum potiti sunt usque ad Cae- 
sares. Interim languescente potentia Macedonum in Syria mutuisque armis 
attrita, cum coortum esset novum in Palaestina regnum Macchabaeorum: Ju 
daei Palaestini ad morem redierunt numerandi per annos primum Simonis, ut 
in Macchabaeis, deinde Joannis Hyrcani regumque succedentium ex hac familia 
usque ad Antigonum, hujus familiae Judaicae ultimum, et qui hunc regno simul 
et vita Romanorum ope spoliavit, Herodem Idumaeum; cujus ut et ante dicto 
rum numerus annorum regni in crebro usu est apud Joseplium rerum Judai 
carum scriptorem. Idem mos apud Judaeos tenuit etiam tempora sequentia 
Romanorum imperatorum, dinumeratis enim Archelai filii Herodis annis decem 
ut ethnarchae, postquam illo in exilium ejecto Judaea Syriae contributa fuit, 
ex eo tempore Augustus procuratores in Judaeam misit, qui Jerosolyinis prae 
siderent loco regum: consentaneum igitur est, inceptum tunc morem numerandi 
per annos Augusti. Nam Augusto mortuo per Tiberii successoris annos in 
Judaea numeratum esse ex Luca et Josepho plus quam manifestum est, ut 
infra capite 13. fusius dicetur. Hoc vero nativitatis Christi tempore Judaea 
adhuc erat unius Herodis imperio subdita. 
Hunc igitur vulgatissimum morem observans etiam Evangelista sic scri 
bit: Cum natus esset Jesus in Bethlehem Judae, in diebus Herodis regis. 
Erant quippe et alii Herodes, Herodis regis filius, cui post mortem patris, quae 
nativitatem Christi secuta est proxime, obvenit Galilaea et Peraea, pars regni 
patrii, non regis sed tetrarchae titulo. Ne itaque error se insinuaret in tem 
pore ob confinia successionis, addidit Matthaeus dilucide, temporibus Herodis 
(non tetrarchae sed) regis. Sic Lucas Evangelista historiam conceptionis 
Joannis Baptistae, quae nativitatem Christi 15 mensibus praecessit, sic exor 
ditur: Fuit in diebus Herodis regis Judaeae sacerdos quidam, c \-c. Herodis, 
inquit, Judaeae regis, non tetrarchae Galilaeae et Peraeae. 
Morem vulgatum observarunt Evangelistae, ut dixi, describendi rem fac 
tam per circumstantiam imperii Herodis: non observarunt vero hic exprimendo 
certum annorum imperii numerum: neque enim addiderunt, quoto anno imperii 
ejus natus sit Christus. Causa ut id omiserint, haec fuisse videtur: quod 
discipulorum Christi illi, a quibus suscitatus est D. Lucas, quin et mater 
Christi, beatissima virgo (nam et cum illa locutus est D. Lucas, quippe quam 
depinxisse fertur) vel nunquam impresserint memoriae vel non conservaverint 
in ea certum et praecisum annum imperii Herodis, vel certe non indicaverint 
Evangelistae, ut rem non admodum necessariam, contenti, indicasse extrema 
tempora Herodis regis. Nam verisimile est, Lucam Evangelistam non omissu 
rum fuisse numerum annorum regni Herodis, si illum ex idoneis auctoribus didi 
cisset; praesertim eo ipso loco, quo de conceptione et nativitate Christi et 
praecursoris ejus Joannis agit. Nam in descriptione baptismi Joannis, ut infra 
copiosius explicabitur cap. 13, curam harum rerum demonstravit, expresso derto 
19* 
N