Eclogae Chronicae. 
mediocriter 
Soli adimunt 
igitur ipsis 
piantitas et 
5 intercalari, 
t horae pro 
eesse adhuc 
lutem sexies 
xies. Itaque 
uibus inter - 
st 30 inter- 
ari in Luna 
inde colligo: 
ere totidem 
m Lunarium 
unis Julianis 
nus 2 horis, 
et horas 6. 
s Lunaribus 
relinquitur 
cisa et per- 
rrius annus 
ssent omnes 
n interrupta 
simplicibus 
4 dies 4 2 /s : 
trigesimum 
ntercalarius 
renses, quia 
mitur igitur 
itercalarios, 
c. p. c. p. p. | 
73. 76. 79. 82.84. | 
is 85 (sub 
eris es , cum 
t) horae 6, 
8. horae 5. 
n Judaicum, 
arus tamen 
dies dicere 
um Judaeos 
ltercalatum 
12, quan- 
nc mensem 
nalis aliter 
duos inter- 
indioatum 
407 
c. p. c. p. c. p. p. c. | p. c. p. c. p. c. p. p. | c. p. c. p. c. p. p. | c. p. c. p. c. p. p. c. | 
I. 8. 6. 9. 12.14.17. 20. I 23. 26. 28. 31. 34. 37. 40. 42 | 45. 48. 51. 54. 56. 59. 62 | 65. 68. 70. 73. 76. 79. 82. 84. | 
Sed malo credere de mense confusionis, in (pio potuerunt etiam residuos 
Lunae dies 1 horas 18 corrigere. Ex hoc igitur typo Epiphanius duo 
aperit: cur Judaei praevenerint aequinoctium die una, celebrantes pascha 
13. Cal. Apr., cum aequinoctium esset, ut ipse ait, 10. Calendis; et 
cur praevenerint Lunam seu plenilunium biduo. Provocat autem ad 
acta Pilati, quae ait se legisse et certum habere diem annumque passi 
onis, Christumque resurrexisse 8. Cal. Aprilis, ad passionem accessisse 
II. Cal. Aprilis (Epiphanius mira quadam, sed certa et contestata 
ratione, quam non ostendo, priusquam videam Graecum textum, 
13. Calend. substituit, nam et ferias permutat). Id autem fuit Juliano 
76. Alii et cum iis tu atque ego hactenus nitebamur solo calculo 
hodierno Judaico, quem nodum Epiphanius aperit producto cyclo illorum 
temporum. Ad commendationem auctoritatis Epiphanius dicitur Judaeus 
natus, postea ad Christum conversus esse. 
Dum hunc cyclum perpendo diligenter, invenio pulchram rationem 
intercalandi, ut plane credam in usu fuisse: procedit per G et 7; 
sexies 7 sunt 42, duplum 84; in annis igitur 14 intercalatur quinquies 
mensis dierum 30, exceptis primis 14, ubi sex menses intercalantur, 
unus initio. Praeterea sextus quisque annus exclusive characterem 
numeri 354 ordinarii, ultimum 4 mutat in 5. ¡Sed satis. Perpende 
et judica, num satis habeam causae assentiendi D. D (eckerio) in anno 
Juliano 76. passioni tribuendo. 
Calvisius (Epist. IX.): De paschatis ministerii Christi verum est, tria 
tantum paschata in Johanne expresse haberi: sed cum reliqui Evangeiistae 
quartum habeant, quando Christus ivit per sata, quod cum nullis, quae a Johanne 
indicantur, convenit: nonnisi quatuor paschata ad minimum (nisi contra sacram 
Scripturam velimus contendere) statui possunt; atque ita ad minimum erunt 3 i j-i 
anni ministerii Christi; facessat ergo hinc Epiphanius. 
Epiphanium, ut dixi, non inspexi, interim tamen, cum verum arbitrer, quod 
Scaliger ex libris Judaeorum scribit, Judaeos neomenias a visa Luna indixisse: 
non video, quomodo anticipatione peccare potuerint; tardiores eos fuisse in 
neomeniis non dubito. Ideo cum Epiphanius fere 400 annis posterior sit nec rem 
ex professo tradat, aut fortasse de suis Judaeis in Cypro scribat, non scio, quid 
ipsi sit tribuendum, praesertim cum paschata ad minimum quatuor ministerio 
Christi tribuere cogar. 
Keplerus (Epist. X.): l)e baptismo Christi per te quidem adhuc 
in sententia maneo, Juliano 73. in autumno anno 15. Tiberii incepisse 
Johannem, sequente 5. Novembris ant anno 74. 6. Januarii Christum 
baptisatum, duobus Geminis Coss., iis ergo Coss. primum pascha fuit 
Joan. 2. v. 13; Samariae fuit exeunte, illo anno Juliano 74. (Joh. 4. 
v. 35). At cap. 5. non est pascha, non enim nominat, sed dies festus 
alius, forte encaenia Maccbabaei aut simile. Et phurim est in 14. 
Adar. Conversatus est in Galilaea ob mortem Joannis; excurrit tamen 
Hierosolyma ad festos dies. Ab eo die festo nihil iit, nisi quod est 
cap. 5, cap. 6, proximum est pascha. Scaliger putat hiatum histo 
riae, mihi necesse non est. Idem Christum retinet 3 menses in Gali 
laea, ego duos aut unum. Ille non putat, Jesum ascensurum fuisse 
Hierosolyma, nisi ad unum de tribus soleimibus festis, ego non necto 
illi compedes in excurrendo. Scaligero igitur Christus his itineribus