De Anni Quantitate et Aequinoctiorum Praecessione.
93
inatim vero haec
im ejusque auc-
11^ inventa, sc.
51%', fuit igitur
s d ad dictum
me 23° 1ip. Ab
anni 405 retro,
37', quare limes
jraecedebat ergo
nodo inclinatur
habitu ad Solem
fine Commenta-
net 1° 5', quae
llae quasi conti-
eteriisse. Atque
iip declinavit in
gitur eccentricus
rtis minor, quam
et proxime tan-
que cf sub hac
evvatoris penitus
tur in hac ratio-
em, et sic idem
ium. Nam Pto-
multo computat
Solis et Martis
at, Ptolemaeum
linum, sic etiam
obliquitatis
am temporariam,
(uippe cum totus
oc est verisimile,
omnibus seculis
imonia Lunae de
quae praecedebat
oreali suo mar-
prehendes ea, quae
leta Alexandrine,
nissio alterius a
atitudinem) cen-
esset stella in
nargine suo bo
nis, quod stella
occupat hodie. Compara cum altero argumento ex theoria Martis, ubi de
eadem fixa agebatur.
Anno sequente, qui erat 294. a. Ch., d. 9. Mart. h. 3. noctis incipiente,
Luna media sua apside, quae est ad ortum aequinoctialem versa, tetigit Spi
cam; transiit autem Spica, auferens trientem diametri Lunae versus boream
accurate. Atqui computo h. 2. aequin. completa limbum orientalem Lunae
in 2L° 28' 11)), centrum Q) 1* 54. austr. lat. et sic punctum diametri, quod
trientem abscindit, in 1° 59', cum esset stella in 21° 26' 11)), lat. hodierna
1° 59'. Aut si de primo ingressu Q) verba sunt exquisite observanda,
Spicae illo tempore latitudo tribuetur 1° 54' austr.
Anno a. Ch. 283. 29. Jan. Alexandriae h. 3. noctis desinente pars
Lunae austr. dimidia ingressa est in posteriorem vel semissem vel trientem
Pleiadum accurate. Non est quidem haec observatio extra omnem dubitatio
nis aleam posita, quod facile apparet expendenti singula verba. Probabilis
simus tamen punctus inter stellas Pleiadis fuit in 27° 55' Y, cum lat. bor.
3° 56', et computo ego hora non 3. sed 1. completa post Solis occasum
centrum Lunae visibiliter in 27° 59% Y, lat- limbi non australis, sed bo-
realis 3° 54' bor. De sphalmate vouog pro fiogeiog nihil est cur dubitem.
Nam nonagesimo gradu valde alto existente, parvum est a parallaxi adjumen
tum augendae latitudini visibili intra 2 horas vel minus, quas ego anticipo.
Nequaquam igitur intra tempus tam breve fieri poterit, ut limbus australis
per 30' amplius in boream attollatur, ut sc. appareat ibi, ubi ad momentum
assignatum inventus est limbus boreus.
Eodem anno 283. a. Ch., noctis quae sequitur 9. Nov. hora 10. ex
dimidio transmissa, cum Q) ex horizonte emersisset, apparuit Spica tangere
borealem ejus partem accurate. Atqui computo ego horis 9. 30' post Q occasum
Alexandriae centrum Q) in 21° 41%' 1Tj), cum esset Spica in 21° 36' 1ip,
latitudinem visam limbi bor. 1° 53y 4 ' austr., cum Spica hodie lat. obtineat
1° 59' austr. Itaque tecta fuisset fixa a Luna coepissetque emergere a parte
Lunae inter boream et occidentalem. Aut si verba observatoris de ipsissimo
puncto boreali maxime essent intelligenda, tunc haec observatio testaretur,
Spicae latitudinem olim fuisse minorem quam hodie, cum tamen Braheus, qui
obliquitatis mutationem recipit, ex suis ratiociniis cogatur Spicae latitudinem
relinquere invariabilem. Compara ergo hanc observationem cum secunda
anni 294.
Anno Ch. 92. 29. Nov. h. noctis 3. incipiente Lunae cornu australe
occultavit sequentem australem partem Pleiadis. Atqui computo horis 2
aequinoctialibus post occasum Q in Bithynia completis centrum Q) ac ^
visum in 2° 51' $ , cum lat. limbi austr. 4° 4' bor., cum locus inter fixas
quoad longitudinem quidem ambigatur inter 2.41 $ et 3.2 & et 3.37 sed
latitudinem hodie habeat 4. 2 vel 4. 2 % bor.
Anno Ch. 98. 10. Jan. seq. noctis h. 11. impleta refert Menelaus,
Romae observasse Spicam a Luna occultatam, non enim visam esse Spicam,
at h. 11. desinente spectatam esse praecedentem centrum Lunae minus dia
metro ipsius, aequaliter distantem a cornibus. Atqui computo post occasum
Solis horis aequin. 11% limbum occ. Lunae in 26° 56' 11)), lat. centri 1. 53
austr., cum esset stella in 26° 58%' lip, lat. hodie 1. 59' austr., quasi et
hic hujus stellae latitudo, ut supra bis, fuerit 1. 53. austr., siquidem vere
et exacte aequaliter a cornibus Spica abfuerit.
Eodem anno Jan. 13. post triduum (sc. prioris), desinente h, 11. noctis