296 
Epitomes Astronomiae 
40, alii 42, antiquitus tamen 45 dies statuebantur, non jam coeli, sed 
tempestatum observatione, quippe totidem diebus flant etesiae post ortum 
Canis, ut observarunt veteres. Plinius quidem etesiarum prodromos ponit VIII. 
Cal. Augusti, diebus 7 post ortum Caniculae, in ipso exortu Canis Sirii, 
finem in Assyria V. Cal. Sept., in Aegypto XVI. Cal. Octob., dies igitur 34 
vel 54, quorum medium est 44. Videtur tamen omne tempus inter Canis et 
Arcturi sidera Cani attributum, eo quod anni natura per id tempus fere ma 
neat suo statu, donec appropinquans exortus Arcturi matutinus tempestatem 
(observatorum judicio) inducat contrariam et evidentem: nam et Arcturi exortus 
a Plinio vehemens sidus appellatur. 
Examina etiam Arcturi ortus et Occasus, sed ad seculum Hesiodi , qui 
de illo scripsit. Ex tabella superiori apparet, fixis per annos’2400, quantum 
est ab Hesiodo ad nos, deberi motum 34 graduum circiter, qui subtracti de 
loco hodierno in 18° 40' Librae, relinquunt 14° 40' Virginis. Methodo priori 
quaero ejus ascensionem rectam et declinationem sic. 
Angulus 164° 40' dat 163° 21'; decl. 6° 34', ang. 67° 21' compl. 22° 39'. Sinus 
38510. Maneat hodierna lat. sept. 31° 3' (-f- 6° 34'): basis déclin. 37° 37'. Tang. 
77057 mult. in 38510 dat 29675, tangentem arcus 16° 32'. 
Sin. 67° 21' (92287) mult. in 61038, sin. 37° 37', dat 56640, sinum 34° 30' déclin. 
Arcturi, 163° 21' -}- 16° 32' = 179° 53' asc. recta Arcturi. 
Sit eadem ait. aequatoris 54° per Rhodum, ejusque tangens 137638 dividat tang. 
34° 30', 68728, quotiens 49934 est sinus 29° 57' diff. asc.; 179° 53' — 29° 57' == 149° 
56' asc. obliqua; 179" 53 -f- 29° 57' = 209° 50', descensio. Cooritur 5° 11' Virg., co- 
occidit 14° 32' Scorpii. 
Anguli ad haec puncta 74° 58' et 35° 0'; horum sinus 96578 et 57358 dividant sinum 
demersionis 12°, 20791; quotientes 21528 et 36250 sunt sinus arcuum 14° 39' et 21° 15', 
ille add. ad coorientem, hic auferendus a cooccid., ut ostendantur loca Solis 19° 50' Virg., 
23° 17' Librae. 45 ) 
Hinc Tabella apparitionum Arcturi ad seculum Hesiodi. 
1 Ubi Sol hodie 
est die. 
Ibi tempore 
Hesiodi fuit die. 
Et ibi Sole 
versante, sc. in 
Arcturus 
113, Februarii 
I 25. Aprilis 
119. Augusti 
I 2. Septembris 
123. Septembris 
I 7. Octobris 
128. Octobris 
3. Martii 
13. Maii 
6. Sept. 
20. Sept. 
1. Octob. 
25. Octob. 
15. Novemb. 
5° 1' Pise. 
14. 32. Taur. 
5. 11. Virg. 
19. 50. Virg. 
29. 52. Virg. 
23. 17. Librae 
14. 32. Scorp. 
Oriebatur vesp. 
Occidebat mane. 
Oriebatur cum Sole. 
Emergebat e radiis 
Culminab. cum Sole 
Occultabatur vesp. 
Occidebat cum Sole 
Juliani 
Juliani retro ex 
tensi circiter. 
Compara jam versus Hesiodi. 
Evt dv d' tìgrjKovra nera rqonag ijeXioio 
Xei/j.e(Ji exteXea rj Zevg rjnara: 6q (ta tot dgijQ 
'Aqkt&qos, npoXincov ieQov qoov ooqeavoio 
riqmtog nufxqmrfov emteXXerai dxQor.veqiaiog. 
Diserte exprimit ortum stellae ex horizonte vespertinum seu acronychon, 
addit diem 60. post brumae solstitium. Cernis autem, tunc illum vesperi 
solitum oriri, Sole in 5° Piscium existente, id est 65° post solstitium hibernum. 
Habes ergo testimonium Hesiodi, solstitium post principium Capricorni confici