(
582
In, Epitomen Notae Editoris.
'
In anomalia media
44° 42' 16" i 90° 29' 52"|134° 49' 39"
Semidiametri epicyolorum
seu ecceutrieitates.
Per eccentricum per
fectum vel epicyclum
simplicem in concen
trico.
3. 18. 19.
4. 59. 20.
3. 46. 22.
8724 Ptolemaei et
Copernici.
Pervectis et librae ra
tiones.
3. 22. 58.
4. 59. 39.
3. 41. 3.
4362 Mea.
Per eccentricum vel
ellipticam et punc
tum aequatorium.
3. 24. 18.
4. 59. 33.
3. 38. 43.
Ecc. 4362 Ptolemaei in
planetis
Aeq. 8724 et P. Curtii.
Per duplicationem epi-
cycli.
3. 25. 26.
4. 59. 33.
3. 37. 29.
Maj. 5832 Copernici in
planetis
Min. 2916 et Tychonis
in Luna.
Longissime scilicet Tycho, Copernicum in planetis imitatus, recessit a Ptolemaeo
et Copernico in Luna ad 7 et 9 scr. usque; medium, sed Tyclioni propiora tenemus
Ptolemaeus, a planetis traductus in Lunam, et ego mediusque Curtius. Quos inter
cum observatio longitudinis Lunae judicium ferre nequeat, quippe de 2', quid causae
sit, cur non causas naturales vectis, quas requirunt ceteri planetae, probat ratio,
audiam etiam in Luna, sequente facilitate calculi, etsi de hoc cum Curtio jam nomi
nato certamen milii est aequalitatis. Quin, quod hanc attinet tabulis jam confectis
nihil amplius interest utentis, quanta facilitate sint computatae. Satis itaque de prima
Lunae aequalitate, soluta dicta.
Horroccius Kepleritheoriam et ea, quae de Venere fol. 460 dixerat, sic explicat; Sit A
Sol, FLGK orbis Terrae, cujus centrum C esto, HBME orbis Veneris et ejus centrum D. Sit F pe-
rihelium Terrae (vel Solis perigaeum), G ejus aphelium; aphelium Veneris sit E, perihelium B, no
dus boreus H, limes boreus M, austrinus 0. Ratio jam, cur latitudo Veneris borea BI major est
quam austrina NE, ab eo venit, quod orbis Terrae (cujus major est eccentricitas) ad orbem Veneris
magis appropinquat, quam hic ab illo recedit.
Licet enim Venus in B a Terra in L abscedit
eccentricitate AD, contraque in N tantundem ad
Terram in K appropinquat, ideoque, si eccentri
citas Veneris AD ad centrum orbis Terrae C refe
renda est, propinquior esset Venus in N Terrae
in K quam Terrae in L, cum ipsa in B: ac
proinde lat. austr. Veneris NE major appareat
oculo in K, quam borea BI oculo in L, quod illic
propinquior, hic remotior; cum tamen Terra in L
(ob longe majorem eccentricitatem AC) accedit
versus Venerem in B multo magis, quam Venus
ab ea recedit, contraque in K multo magis fugit
Venerem in N, quam ipsa eam sequitur. Fit
hinc, Venerem in B (circa boreum limitem) minus
distare a Terra in L , quam in N (circa limitem
austrinum) a Terra in K, proindeque latitudinem
illic majorem, hic minorem conspici, licet incli-
Fig. 102.
natio utrobique sit eadem.
Haec hactenus ad. explicandam hanc Kepleri hypothesin, cujus sane-pulchritudo ex
eo conspicua magis est, quod unico orbe contenta totum illud praestet (idque facilius ex-
actiusque), quod'Ptolemaei nescio quot figmenta vix possunt, qui tria saltem latitudinis
elementa introduxit ad salvanda ea, quae Keplerus uno solummodo perfecit. Quam com
pendiosa igitur adeoque naturae maxime consentanea est haec de motu Terrae hypothesisl
quae non solum minimo apparatu efficit ea, quae a veteribus mille cyclos, epicyclos, eccen-