600 
In Epitomen Notae Editoris. 
manuscriptorum, quae excerpsimus, et laboris haud'exigui, quo res majoris momenti in 
istis latentes eliciendae fuerunt. Keplerus igitur, omittens priora, sic ad Terrae Lunaeque 
motus transit. 
Cum revolutio globi Terrae causetur motum diurnum, ipsa vero videatur effectus 
esse virtutis Solaris per modulum distantiae Solis a Terra, sequitur, variata distantia 
variari et vigorem hujus motus. Cumque fiant revolutiones 365 interim dum Tellus 
semel' circa Solem gyratur, earumque 187 sint tardae, 178 velociores, credibile est 
quo excessu superant 187 radii longi alios 178 breves, eodem excessu 187 revolu 
tiones longas superaturas 178 breves: sic ut ipsae quidem revolutiones aequiparentur 
ipsis radiis, excessus vero temporis excessibus .radiorum. Atqui nimium fuerit hoc. 
Esto n. radius 1000, colligantur excessus 
13, qui omnes sunt 18 
» )J 
» „ 16 
)) 15 
„ „ 14 
„ „ 1 3 
- „ „ I 2 
„ „ 11 
i, 1° 
9 
10 
7 
6 
5 
4 
4 
4 
»4 
3 
4 
3 
3 
4 
3 
4 
3 
3 
234 
170 
112 
90 
70 
52 
48 
44 
40 
27 
32 
. 21 
18 
20 
12 
12 
6 
3 
Ecce ut unius quadrantis excessus superent inte 
gram diem, semicirculi biduum, defectus etiam biduum, 
itaque diff. esset quatridui. Atqui non unius horae 
excessus est statuendus, V 50 sc. bidui. Non est ergo 
omnis motus revolutionis Telluris a Sole, sed saltem 
pars ejus quinquagesima c., siquidem vera est haec 
et certa aequationis causa. 
Hujus aequationis quantitas assumatur a priori 
rationabiliter; proportio virtutis, quae gyratur Tellurem 
circa suum axem ad Solem, sit ad virtutem, quae 
Tellurem sub fixis circumfert, ut 360 ad 1. Ergo 
residuae revolutiones 5. h. 6. 9', quae accedunt anno 
sidereo, sunt accessoriae ex Sole, et variantur cum 
distantia ©; sed dist. Q sunt in plano eccentrici. 
Id planum hodie a 6° V per in 6° £b valet 
184. 7. 82 anom. coaeq. 
1011 
cum sint gradus tantum 182. 3. 46. 
92. 3. 46. 
reliquum 175° 52' 28", 
dim. 87. 56. 14, 
Si ergo 360 valent rev. 5. h. 6. 9 ; , i. e. h. 126. 9' == 7569', valebunt 2° 3' 46" 
43' 22". Si ergo quilibet gradus eccentrici aequales portiones capiat, tunc aequatio 
temporis maxima fit in 6° £b 21' 41"; tanto sunt longiores revolutiones quadrantis 
primi, ut et quadrantis quafti, tanto breviores revolutiones quadr. 2. et 3. revolutio 
nibus iis, quae ex communi theoria fiunt in illo quadrante. Recte sum operatus, quia 
per distantias res confit, distantiae vero debentur gradibus aequalibus eccentrici. Yide 
proportionem 21' 41" ad 1° 1' 53": est pars tertia Suae aequationis simplicis. 
Oritur vero difficultas. Si Terra movet Lunam motus sui specie, eadem vero 
Terra causatur hanc tertiam partem aequationis temporis, sic ut gyratio una ratione 
temporis sit longior altera, videtur illa auctioris temporis gyratione tantundem pro 
motura Lunam, quantum gyratione brevioris, ceteris paribus. Gyratio n. movet non 
tempus, aut tempus hanc, sed proportionatum ad celeritatem. Qualitas n. motus est 
celeritas. Itaque si species motus movet, movebit etiam species celeritatis celerius 
vel tardius. Itaque negligenda videtur haec pars aequationis. Dicendumne, quantum 
remittit gyratio Terrae in celeritate (acquirens in tempore), tantum ejus speciem de 
virtute motrice seu de effectu in Luna deperdere? Minime, potius in contrarium tan 
tum etiam acquireret in virtutis fortificatione. At cur Telluris vis, Lunam movens, 
fortior esset in longa distantia a Sole, cum tamen Sol fortificare illam ponatur? 
Idem ad aliam solutionem respondebitur, si de motu Lunae aliquid tribuatur 
Soli, quod varietur cum distantia; nam sic coelum J) in % (Sole apparente in S) 
tardius incitaretur, cum observationes celerius velint. Res igitur cedit, ut £ Lunam 
moveat, specie non celeritatis, sed motus sui et tempore, quod sic esse potest, si mo 
veret quidem celeritate sua, si totum assem vinceret; sed quia id in Luna fieri non 
potest, ut sit in Lunae arbitrio, h. e. in ejus materiae densitate et pondere, tempus 
reditus Lunae. Ita gyratio Terrae mensura esset, non causa periodi Lunae.