Joannis Kepleri Notae ad Appendicem Selenographicam.
75
it circuli futuri
erum ab altero
tamen mensor
ciat ipsi longi-
irporum aequi-
ìe. Cum igitur
perfici, quod
3a, pyramides
nurus Sinas a
germanicorum,
oli em interius
gat majus ali
is non sit com-
m; quippe ex
Opticis f. 250.
, verbis hisce:
montosumque
terreni in sua
enit, ut homi-
igitur in Luna
duritie, quam
(per XXVIII),
iveniunt enim,
ilo ars nequit
m non habere
ani 1623. post
rentia collium
ìe causa. Fit
est vero pro
mam apparen-
enim unum ex praecipuis praeceptis, quippe etiam praecipuam attinet partem opera
rum, praesertim in fundamentis concinnandis.
29. Palustria in Luna habuimus per XXIII. Cetera igitur ad concludendum
suppeditat nostra agricultura; ut scilicet si aream palustrem fossa profunda circum
des, humor et ab extra et ab area comprehensa in eam defluat.
30. Id si non profunde satis ex area, materia ex fossa in eam injecta cespitem
altiorem faciet et ab humoris superficie intactum.
31. In iis, quae cum ratione administrantur, nihil solet fieri frustraneum. Hic
est fossa facta a creaturis rationalibus, ut est in hypothesi epistolae, recipiendis aquis
idonea, eaque circularis. Et cui bono aquae circulo circumductae, nisi ad navigan
dum in iis?
32. Diei ferventissimi prolixitas fidem facit exsiccationis humorum pene quoti
dianae. In hunc igitur eventum fossa alium usum habet, deambulationis in profundo.
33. Deambulationis finis refrigeratio. Non sane nuda recreatio aut ludus, ni
mio magna sunt haec opera, quod genus conjecturae supra inter axiomata recepimus,
sed summa necessitas, umbra valli in profundo se tueri a violentia Solis. Utque hoc
semper possint, circulari fossa opus est et mutatione loci, uti Sol quoque mutat; ea
que vel navigando citra laborem, vel majori cum molestia pedestri itinere.
34. Quia qui in fossa sunt, ii collem habent ab una plaga, exteriorem aggerem
ab altera. Si ergo Sol est in plaga aggeris exterioris, agger hic ipsis umbram mi
nistrat.
35. Sin iis vel eorum contrariis Sol est in plaga collis, qui sunt in fossa, post
collem seu aggerem interiorem sese abdunt in umbram.
36. His enim, qui in collis cratere, agger exterior nullam praestat umbram, in
terior praestat, et hoc sine fatigatione, quia angustus est locus in profundo circa cen
trum, brevique itinere transeunt a locis Sole tostis ad umbrosa; aut si agger in diei
medio, Sole verticibus incumbente, umbram non facit, consentaneum est, specus ipsis
esse, in aggerem acclivem reductos, in quibus latitantes Solem meridianum declinent.
Sic itaque demonstrata puto omnia, quae sunt in epistola, ut promisi ad literam
37; idque per varietatem axiomatum complurium, ut num. 38. Satis et de hac Epi
stola, cujus exscriptione libellum hunc meum claudo, lectore ad sequentem vetusti
Scriptoris libellum cognoscendum transmisso.
Finis.
?nae pars ex-
riam dicerem,
collis intus,