in Orbe Lunae. 
81 
a natura sibi tributum locum, utpote ipsum medium. Hic enim est, circa 
quem omnia pondera contra se mutuo nituntur gravitatis momentis et ad quem 
feruntur et confluunt illa undequaque. At superna regio omnis, etsi terreum 
aliquid recipiat sursum excussum, statim elidit, huc rejectum, seu potius dimittit, 
ut id propriis gravitatis momentis eo deferatur, quorsum natura vergit. 
Ad haec Ego, cum Lucio moram suppeditari vellem ad se recolligendum, 
Theonem allocutus, quis inquam tragicorum, o Theon, de medicis dixit, quod 
Remedio amaro bilem amaram diluant? 
Et Theone respondente, Sophoclem esse, dandum hoc illis, inquam 
Ego, ex necessitate. At non sunt sic et philosophi audiendi, quando absurda 
absurdis aliis tueri nituntur, et quando sic impugnant mirabilia aliorum placita, 
ut ipsi mirabiliora et ineptiora confingant. Ut isti quidem suum illum motum 
ad medium inducunt, in quo quid non est absurditatis? Nonne enim ex eo 
sequitur, Terram esse figurae globosae, cum illa tantas habeat profunditates, 
tantam inaequalitatem? Nonne antipodas in ea habitare, qui in morem tere 
dinum aut cimicum inferas partes sursum vertant, Terrae adhaerescentes 12 )? 
Nos vero homines non rectis angulis super ea incedere, sed inclinatos obver 
sari, abnutantes ab invicem, veluti qui simus ebrii? Nonne massas millenorum 
talentorum, si per terreni globi profundum ferantur, ut primum attigerint me 
dium, consistere nulla re occurrente, nulla neque sustentante? Quodsi quid 
impetu delapsum superaverit medium, rursum verso motu recurrere identidem 
ad ipsum vago motu? Nonne segmenta de trabibus resecta ex utroque Terrae 
latere omnino non deorsum cadere, sed ab extrinseeis lateribus ad Terram ac 
cidere ab eaque distineri et repelli circa medium globi cingulum? Nonne 
aquam e situla effusam, si fluxu deorsum feratur punctumque medium attingat, 
quod isti faciunt incorporeum, ibi sisti inque orbem confluere et commisceri, 
circa polum illum indesinenter attollere aquam contrariam indesinenterque attolli 
pendentem? Non enim ne falsa quidem cogitatione cogi posset aliquis, ipse 
horum aliqua ut possibilia sibi imaginari. Nimirum hoc est summa imis et 
ima summis omnia vicissim versa esse, quia quae usque ad medium sunt, 
statuuntur infera, quae vero ultra medium a nobis, rursum supera. Itaque si 
quis, patiente Terra, medium ipsius umbilicum obtinens consisteret, is simul et 
caput sursum et pedes item sursum haberet; et siquidem effodiat locum ulte 
riorem, incurvans se, (humus supra ipsum) esset et deorsum a loco superiori 
tolleretur egesta. Quodsi huic alius quispiam contrarium vestigium ponere 
cogitetur, utriusque pedes sursum erunt et dicentur esse. 
Tot tantorumque absurdorum dogmatum illi non me Jupiter explora 
tionem, sed praestigiatoris alicujus apparatum et proscenium a tergo cum 
habeant attrahantque, incusant alios, quod Lunam terream facientes sursum 
summoveant ibique collocent, ubi medium non est. At enim si omne corpus 
ponderosum in se ipsum colligitur et versus sui ipsius medium omnibus sui 
partibus se ipsum contrafulcit: hoc equidem pacto Terra, non in quantum est 
totius universi media, sed in quantum est ipsa totum aliquid, conciliabit sibi 
et alliciet pondera, ut partes sui ipsius. Et argumentum capere facile erit ab 
ipsa proportione vergentium sursum vel deorsum, non ea dico proportione, 
quae est ad medietatem mundi, sed quae est ad communionem et cognationem 
cum Terra eorum, quae revelluntur ab illa posteaque rursum ad illam de 
trahuntur. Quemadmodum enim Sol in sese convertit particulas, ex quibus 
ipse constat, sic etiam Terra lapidem tanquam (sinui suo) convenientem ex 
ceptat et fert ad illum. Inde adeo successu temporis unitur illi horum unum 
Kepleri Opera VIII. Q