onomie.
e stirne.
Auf- und Unter-
bestimmt werden,
ebenen Zeitpunkt
emzufolge nimmt
■aussetzung, dass
(a)
>t:
■cli d, so ist auch,
nd, so ist iii>9() 0
g, so ist t <y 90°
Berthe von 0 ° l)is
ui Cosinus nicht
a,n sich einer der
diesen Werth für
5 , so erhält man
?. ö sin. l /. 2 ¿ 2 ,
(b)
Die Formeln der sphärischen Astronomie.
cos. (qp — 8)
sw. vers. 1 = r, ,
cos. qp cos. ö
sin. (ip -f- 8)
sin. vers. t = L -
49
(c)
Ä (d)
cos. qp cos. o v 2
Wenn man aber in (a) für cos. t den ihm gleichen Werth
2 cos. y 2 / 2 — 1 setzt, so erhält man:
0 = sin. qp sin. 8 -J- 2 cos. cp cos. 8 cos. 1 / 2 t 2 — cos. cp cos. h,
0 = 2 cos. cp cos. 8 cos. y 2 1 2 — cos. (qp -j- d),
o m A cos • (<P +
2 cos. y 2 t 2 = 1 — -f-
cos. cp COS. 0
(e)
dividirt man (b) durch (e), so folgt:
, . „ cos. (cp — ö)
tg. y 2 t 2 = 7 7 ,
J cos. (qp d)
' COS. (cp -f- 0)
(f)
Wenn Declination und Breite ungleichnamig sind, so nimmt
diese Formel die Gestalt an:
^ v.*=V—
r cos. (qp — o)
(g)
i bezeichnet hier immer den halben Tagbogen oder die Zeit des
Auf- und Unterganges vom Mittage.
5. Formeln zur Bestimmung des Stundenwinkels.
Aus der Formel (l a ), §. 45: 49
sin. h = sin. cp sin. 8 -j- cos. cp cos. 8 cos. t folgt:
, sin. li ■— sin. cp sin. 8
cos. t = — J- .
COS. cp COS. 8
Setzt man in die Formel (l a ), §. 45, cos.f =1 — 2 sin. V 2 t 2 50
so erhält man:
sin. h = sin. cp sin. d -J- cos. cp cos. 8 — 2 cos. cp cos. 8 sin. y 2 / 2
= cos. (cp ip 8) — 2 cos. cp cos. 8 sin. y 2 i 2 .
Daraus ergiebt sich dann aber:
2 cos. cp cos. 8 sin. y 2 / 2 = cos. (cp 4 = d) — sin. h
— cos. vers. h — sin. vers. (qp 41 8).
4
Prestel, astron. Diagramm.