TYCHO AD IOS. SCALIGERUM 17 VEL 23 AUG. 1598 109
tempore Pragam proficifci, quo Csefaris clementiBimam voluntatem
humillime cognofcam. Quod ii omnia votis noitris minus iftinc refpon-
f derint, tunc demum de alijs fedibus eligendis certi quid ftatuam, et aut
ad vos vel etiam Anglos tranlibo, aut potius ad Regem Galliarum, quem
5 fcio me et mea itudia liberaliBime excepturum eorundemque conferva-
tionem in eo Regno munifice perpetuaturum, et forte veteri Hifpania-
rum Regi ALFONSO hac in parte, quantum commode ibi res ferunt,
non ceBurum; quicquid erit, coelum et Urania, quae omnes terras inclu
dunt, ab omnibus terris non excludentur, utut Dania nofira tam fubli-
lotmibus facris quorundam infcitia et malevolentia non fatis attenderit.
Significabo data oportunitate per literas, quomodo iter hoc in Bohemi-
am fucceBerit, ut hinc, quid fadto opus fit, praevidere et aeftimare queas.
Sed delino te pluribus detinere. Tuum efi hanc prolixitatem, quam fu-
blimis tui ingenij veneratio, et materiae, de qua agimus, praeftantia,
15 tuaque in me benevolentia extorfit, boni confulere. Vale Vir Illuftris et
Magne ac Reipub. Literariae diu ac feliciter vive. Dabantur Wandef-
f burgo ex Arce Ranzoviana prope Hamburgum die 23. Augufti ft. vet.
Anni Chriftiani vulgaris 1598. Tuse nluftriB Amplitud . nudiofil j.
20 Tycho Brahe,
manu propria.
[Ex apographo in Archivo Regni Daniae: Diplomatario Langebekii]
2^ NOBILISSIMO ET VIRTUTE AC ERUDI-
TIONE VIRO INPRIMIS CONSPICUO OLIGERO ROS 2 E-
25 KRANTZIO DE ROSENHOLM, CONSANGVINEO,
AFFINI, ET AMICO SUO INTEGERRIMO.
l r _ S. P.
HARISSIME OLIGERE, fcripfi tibi femel atque iterum;
nihil tamen adhuc refponfi accepi. Quod nihilominus
occupationibus propter nuptias tuas tribuo. Expedlavit
te amanuenfis meus Hafniae per triduum, fed cum inter
ea pro ut conftitueras, non accederes, forte vento praepe
ditus, is noluit diuturniores ifihic moras nediere, fciens,
te facile per alium Hafnia Lubecam verfus literas poBe dirigere. At
35 cum ne hoc quidem fadlum fit, rogo, velis mihi nunc abfque diuturni
ore procraftinatione ad lingula, quae priores meae literae continebant,
refpondere, et eas Lubecam mittere, fi expeditior non datur ratio. Ni-
1 v hil || iam adeo remoratur iter meum ac currus, quem promififti, quem
fcio Arhufiae paratum navem expediar e, ut Lubecam tranfvehatur.
40 Quod et Scotus ille (licet et mihi id promiferit) et quidam alij neglex
erunt,