TYCHO AD ÖLIG. ROSENCRANTZIUM 9 SEPT. 1598 111 
f dem nedum huc allatum eBe. Quod et literae meae iniinuabant. Retfiius 
itaque fcias, me eum non accepiBe. Et nihil fere efl, quod nunc adeo 
iter meum remoretur, atque hoc ipfum. Si Lubecam veniBet, adlutum 
me certiorem reddidiBet de eo IOACHIMUS BUCH, aliquoties hoc 
5 nomine a me per literas admonitus. Si vis, ut eum obtineam, fac ut id 
quam citiBime fiat. Caeteroquin Hamburgi alium coemere neceBe ha 
beo. Scio tamen per te non fietiBe, quod res haec tam lente procedat. Et 
2 r gratias habeo pro hoc erga me officio maximas, || relaturus per oppor 
tunitatem. De libris, cur non oblati fint, prolixe diBeris. At eiufmodi 
io argumenta apud me pondus non inveniunt, imo ne fexcenta his gra 
viora, utpote qui adverfariorum et calumniatorum perverfas oblocu- 
tiones non ita ponderem, ut tu vel alij ifthic fub alis eorum depreBi, 
fed flocci faciam. Libertati enim me aBerui, quam tuebor. Cum hic 
eBes, aliter fentiebas et fponte in te recepifii, quod libros [Regi] in ma- 
i5 nus tradere velles, imo et quaedam alia inculcare de refcriptis ad me 
[Cancellarij] literis, ipfo forte [Rege] infcio. Tunc omnia placebant, 
2 v adeo ut [Regi] quaedam fcribenda relegeris et approbaveris; || quae ta 
men nunc volens omifi, ne, poftquam femel inclemens refponfum ad 
Roftochio fcriptas accepiBem, ulterius fupplex infimuler. At quorfum 
20 nunc vetus illa et avita conflantia! An poftquam in Daniam redijfli, 
Coelum ruit! o pavidae mentes! Miferet fane me Patriae quondam meae, 
quod nemo ferme in ea fit (uti audio) qui verum iuflumque ingenue 
profiteri audeat, imo ne quidem de his muBitare. Quo haec vergant, 
tandem exitus monfirabit. Sed utinam non nimis fero tunc fapiatis at- 
25 que animum refumatis! Non putarim, te Carminis illius, quod Afiro- 
nomiae noftrae mechanicae praefixum efl, paenitere atque ob id libros ip- 
3 r fummet exhibere || tergiverfari. Neque enim tibi incommodare poterit, 
quod communiter ufu receptum efl, nempe in Zoilos malevolos et in- 
fcios talia libris attexere; et ipfemet, cum praefens eBes, fciebas, quo- 
30 modo per alios (fi qui oblatrarant) excufares. Quicquid id efl, cum mei 
non fit moris, ea, quae femel deliberato confiituta funt, retradlare, flat 
etiamnum, ut et ante, fententia, libros illos [Regi] ipfi in manus eBe 
tradendos, quocunque tandem vultu eos accipiat, et quomodocunque 
a mei malevolis et oforibus id vertetur aut pervertetur. Altiora tradlo, 
35 quam ut tam humiles cenfuras fufcipiam. Optarem tamen id per te 
3 V ipfum fieri, ea faltem de caufa, ut tibi, non alijs, cederent libri || illi, 
quemadmodum inter nos ventilatum efl. Sin vero id fieri nequeat, 
offerat eos Affinis meus OLAUS ROSENSPAR, qui et literas meas 
tradidit, infrugiferas et perverfe exceptas; ut fint libri hi quali earum 
40 Corollarium et taciti tefles, me non ignorare, quam parvam habeat 
proportionem [Dania] ad totam Terrae fuperficiem; utpote quae apice 
minimi digiti in Globo Terrefiri bicubitali tota tegi poBit. Et quid de 
immenfo