140
EPISTOLAE ASTRONOMICA
nofirum, ipfis Calendis Ianuarij beato fine e mortalium confuetudine
exemptum eBe, quo fa-||ne nuncio non potui non magnopere commo- 281
veri, praefertim tam repentina morte. Erat enim mihi ob lingularem
prudentiam, eximias virtutes, animique et corporis praeftantiBimas
dotes, adeo charus, ut nulla vis rerum aut temporum praefcriberet 5
modum in eo amando, fufpiciendo et obfervando. Sed quia divinam in
rebus humanis voluntatem dominari non ignoramus, non forti modo,
fed aequo etiam animo, quod mutare non poBumus, ferre debemus;
hoc nofirum incommodum graviBimamque iadturam eo ferimus ani
mo, quo debemus. Tantum vero abeft, ut illius vicem doleamus, ut 10
etiam ipfius caufa gaudendum eBe intelligamus. Etenim cui magis
propitium et placatum Deum fuiBe, cuive facilius aditum ad aeternam
et beatam illam vitam patuiBe cenfendum efi, quam ei, qui (ut ipfe
quoque de eo fentis) et integerrime femper ac caftiBime vixerit et ex
hac vita pie fandleque difceBerit? Profedlo illius obitum dolere invi- 15
dentis eBet potius quam amantis. Quare tuum erit, cum is tam prae
clare vitae fuae curfum confecerit, hac cogitatione defiderium, quo ex
illo afficeris, lenire. Quod facilius etiam aBequ6re, fi literis facris ali
quid tui ftudij et temporis impertieris, ex quibus id, quod ipfe expertus
confirmare poBum, praeter fuaviBimum quendam animi frudlum ac 20
voluptatem, quam percipies, omnia quae evenire homini poBunt in
commoda, non tolerabilia folum, fed ad falutem etiam animorum vim ||
habere maxime intelliges. Sed haec hadlenus. Fuit fane Generofus Do- 282
minus HENRICUS RANZOVIUS, qui nunc rebus humanis exemptus
efi, vir et ore et more imaginem honefii referens, opum honorumque 25
contemptor, redii pervicax, ut anima, ita ore liber eoque gratus bonis,
gravis improbis, Dodlorum et Literatorum, fed bonorum amans, illis
ignavd opera non ferebat; eruditionem gravem feriamque, a qua in
publicum boni mores, bona valetudo manarent, compledlebatur, illa
acuminis irriti ludicra et difficilimas nugas averfabatur. Iam pietate 30
et animi robore fupra vulgi captum ingeniumque. Sed non ille ad huius
feculi gufium, feculi improbi, maligni, ingrati, quo vitijs malifque arti
bus non modo impunitas, fed apud plerofque etiam honos, innocen
tiam atque virtutem vix ufquam fine periculo aperte colueris. CHRI
STIANO tertio Regi Daniae a puero charus, neque id immerito. Nam 35
et ipfi RANZOVIO una illa pofi Deum cura, habere clementiBimum
Regem eumque florentiBimum videre. Erat ille familia inter Holfatos
nobili natus, fed pofiea ob egregias virtutes, eruditionem haud vulga
rem, trium Regum Daniae, CHRISTIANI III, FRIDERICIII et CHRI
STIANI IV in Ducatibus Slefwigae, Holfatiae et Ditmarfiae, fumma cum 40
dignitate Vicarius perpetuus. Primos annos bonis artibus, caeteram
aetatem Reipubl. dedit, ubi maturior illa et rebus gerendis fimulac re
gendis