142
EPISTOLA ASTRONOMICA
Quantam autem per Deum immortalem! et quam multiplicem mihi
facit iniuriam ferus homo! Ambiebam eius amicitiam miBa epifiola.
Si petitionem meam admilit, fidem eius defidero: fin fprevit, tamen
inhumanus efi. Sermones amicorum, literae magis, privatae eBe de
bent; has ille publicavit, nec me confuluit, nec facfiurum, nec fa<5tum 5
nunciavit, nec exemplar mifit. Quibus efi curae aequitas, nec in hofiem
quidem tale quid audent. RemifiBet mihi, quod veteres aiebant, nun-
cium, aut aboleviBet fchedam, fi non placuit amicus. Quamquam fi
literis eius ad me altero tandem anno fcriptis, fi iudicio eius de me,
fides haberi potefi, et placuit conditio, et amicitiam colere infiituerat. 10
Sed haec levia funt: || illa maior improbitas, iure utique vindicanda, fi 107
cui in foro aut fpes aut obletfiatio: quod id quod Yecop,eTQowti didhim
ego volebam, ipfe libi maledicenti, quod fcribis, applicat. AcerbiBi-
mum omnium, quod quem intelligebat ex meis literis a me maximi
fieri, illis ipfis meis literis, quantum potuit, dehonefiavit. Sic nimirum 15
ipfi me de laudato inimico fuo placuit ulcifci. Sed neque fatis mirari
poBum confilium hominis, dum confilium meum illius hyperbolicae
laudationis ventilo. Quid? Tantine facit ifia mea praeconia? At cuius
hominis? Si vir eBet, contemneret, fi prudens, non ventilaret. Quaere
bam obfcurus ego laudatorem clarum vixdum nati inventi, mendica- 20
bam ab ipfo fiipem, ecce fiipem ipfe mendico extorfit. Praeceptorem
dixi: nae parvam laudi acceBionem facit ex adulatione difcipuli. Quae
rat eorum praeconia, qui fe praeceptores ipfius ferunt. Quod fi mihi
partes iudicis tradit (nec apertius id potuiBet, quam fic ofientata mea
epifiola) fciat iam mihi alios quam difcipulo mores competere. Tole- 25
ratur in difcipulo utcunque adulatio, fi ex opinione praeceptoris et
amore profe&a ad finem difcendi dirigatur: in iudice adulatio flagiti-
um efi. Quae fic fcribenda duxi, ut quamvis praefiat fecuritatis caufa
honoratiBimum quemque virum irafci minime, tamen, fi non aliter
honori tuo confuli poBet, haberes arbitrium publicatae calumniae pu- 30
blice obviam eundi. Sed miBum tandem ipfum faciamus. Nec enim,
quam ipfe male, fed quam ego benefecerim, quaeritur. Et funt quidem
in illa mea epifiola pleraque, quae defendi, aliqua, quae excufari, ali
qua quae peBima fufpicione liberari debent.
Ordiamur ab eo quod graviBimum efi: quod nempe crimini mihi 35
das, contra quam fenferim, in os ipfi locutum. Quod dum agis, ita lo
queris, ut mihi abfolutiBimum de alijs iudicium tribuere videaris.
Quam ego fufpicionem, fi a me, quod perquam facile efi, removero,
magna parte purgationis me defuntfium eBe putabo. Etenim qui vir fit
URSUS, iam non difputare placet, certe quo tempore epifiolam illam 40
fcripfi, et imbecilliori eram iudicio et non parum ipfi iam diu tribu
eram. Venit Graetium Dotfior quifpiam ex Italia reverfus Librum eius
mihi