194
EPISTOLA ASTRONOMICA
5
10
15
20
25
30
35
40
mihi tempeftive et clementiBime profpicere vellet. Quae fane benigniBi-
mam et non vulgarem Cael. Ma tis erga me affedfionem haud obfcure
declarant; quod etiam fubietfiiBimo animo quam gratiBime accipio, et
dabo operam, adiuvante Numine coelebi, ut ea quae ipiius Ma fi viciBim
clementiBime accepta et honorifica eBe poterint, pro virili quoad vix
ero humillime et obfequentiBime praeftem. Licet vero iter Viennenfe
ob longinquitatem et negotia mea necdum Benachiae re<fie compotita,
modefie et humiliter excufarim (quod et ipfius Ma fi non difplicuiBe
poftea intellexi) tamen, uti di<51um efi, huc Girfitzam fecedere non in-
confultum duxi. Unde Benachiam fubinde excurrere, atque firudiuras
ifthic pro me inchoatas urgere, quantum per me licet, non intermitto.
Quod de Patria mea mox fubiungis, te non mirari, eam me neglex-
iBe, cum ita fieri foleat, ego fane mea de cauta nihil inde afficior, cum
ibi eBe Patriam, ubi bene et commode vivitur, cenfeam. Sed potius
ipfius Patriae caufa doleo, quae propterea apud cordatiores male audit,
et audiet forfan diutius, quam nonnulli in ea huius mutationis machi
natores praevidere aut credere potuerunt. Ut vero redlius perfpicias,
quam graves habuerim emigrationis huius caufas, mitto fafciculum
litterarum, eas per circumftantias exponentium, inter quas aliquae
funt, occationem, cur in Caefareae Ma tis ditionem tranfire maluerim,
oftendentes. Cafum vero hunc iamdudum a me praevifum fuiBe, liber
nofter Epiftolarum (quem te ad manus habere, ex prioribus tuis in
tellexi) innuere poterit, pagina 198 iuxta calcem et in principio fe-
quentis. Cumque praevifa tela minus feriant, ego hanc fortis meae vi-
ciBitudinem, utut hac invalefcente aetate, et in tanta familiae copia
gravem, patientius et fortius fero. Addidi timui carmina quaedam fe-
letfia ex quam plurimis in meam gratiam, poftquam Dania exceBi, a
varijs hinc inde Poetis concinnata; exfpecfio brevi plura, tum ab illu-
ftri Domino IOSEPHO SCALIGERO et Poetarum noftri feculi ante-
fignano, PAULO MELISSO, tum quoque alijs claris in Italia et Ger
mania ac vicinis Regnis, vatibus; fi qui in veftra Bavaria aut propin
qua Augufia Vindelicorum funt (uti eBe non dubito) qui de Heliconis
fontibus fuaviter venas acuerunt, da operam ut numerum adaugeant.
Fieri enim poteft, ut aliquando ubi in mediocrem libellum excreverint,
ea publicari tinam; ita tamen ut Patria et Rex virique in ea integri,
quibus invitis talia mihi contigerunt, excufabiles fint. Duo ultima Epi
grammata, cum faepe diifius Magnif. Dominus BARVITIUS Caefareae
Ma fi nomine meo humillime ofiendiBet, quaerendo an liceret ianuae
utrique novi Obfervatorij et Laboratorij marmori incifa imponere,
ipfius Ma tas clementiBime annuit atque fic fieri iuBit. Quando otium
a gravioribus occupationibus tibi fuerit, poteris et haec et priora dif-
ceBum meum e Dania attingentia, obiter perluftrare tibique refervare.
Sed