26
EPISTOLA ASTRONOMICA
pem, fidis, te ipfum decipis. || Qui et quales eiufmodi fint, fere omnes in 4 v
Dania norunt, atque in pofterum plus forte nofcent. O patria, o mores.
Omnia nunc ruere in peius fata ipfa docebant. Si tibi deinceps vixeris, f
uti fcribis, redliBime feceris. Nam uti nunc agitur fcena Mundana, fi
unquam antea, locum meretur illud NASONIS » nimium praeluflria 5
vita.«, et »bene qui latuit, bene vixit«. Quod mihi iam tandem con- f
gratularis mutationem hanc et fortem aliam, rediius facis, quam cum
prius eandem indoleres, tanquam invidens mihi hanc felicitatem. Sic
enim ego infirmas accipio querelas. Et, fi fufficienter delidlum illud
expiare volueris, tacita quaedam pfalmodia Uraniae noftrae omnibuf- 10
que nobis Propempticum concinna, quodque ea e Cimmerijs, non dico
Cimbricis, tenebris, quibus diu multumque offufcabatur, fefe tandem
Superum dono et provifu vindicarit, atque in apertam et gratam Uni-
verfae Europae lucem univerfalior reddita aBeruerit, congratulare; no
bis autem, quod tot Machiavellifmis, iniurijs, odijs, invidijs, malevo- 15
lentijs,calumnijs et detredlationibus atque contemptibusfuperatis tran
quilliori aurae reftituti fimus. Hifce igitur fi Carmine aliquo, uti Poeta
es, applauferis, || appofite feceris et in gratiam cum Urania nobifque 5 r
omnibus redieris.
Rogas deinceps, ut definam minuta quaeque in literis tuis non redle 20
intelledla exaggerare. Te fcripfiBe, quod tu cum familia mei eBetis amici
in Dania defpedli, me ftatim accepiBe, vos a me defpedfos. Atqui tua
non tam clare fonabant verba, pro ut nunc ea explicas. Aiebas enim:
Vale, falutatus a tuis amicis in Dania defpedis. Non addidifti, te
aut tuis. Ideoque tuam fententiam prima fronte non fatis aBecutus fum. 25
Ingerebat hoc dubium, quod fcirem, mihi in Dania a calumniatoribus
imputari, quod in defpedlum patriae, Regis, confangvineorum et ami
corum inde difceBerim. Et fane OLIGERUS ROSENKRANTZIUS,
cui haec tua verba legenda dedi, non aliter capere potuit, quam ac fi
tale quid infinuares. Obfcurius enim quam decuit, fcripta funt. Nec 30
ego plane aBerui, te quidpiam in me loqui. Ideoque addidi: » firedte
tuam mentem percipio« aut fimile quid. Et quod tu infers, me exce-
piBe, quafi vos me defpiceretis, fcilicet tu et tui, id non faltem eft mi
nutula quaeque exaggerare, fed et fenfum meum quafi data opera plane
pervertere: cum de te et tuis, || quos femper dilexi atque etiamnum di- 5 v
ligo, nihil finiftri fufpicer, fed in genere de meis in Dania malevolis
locutus fim, a quibus defpicior, eofque viciBim ex alto rideo et defpicio,
fi quando prae altioribus curis eorum (quod tamen rariBime facio) me-
miniBe lubet. Tuos cafus, tuaque infortunia magna ex parte fcio, et
horum authores non ignoro. Habemus enim hic mutuo participatio- 40
nem quandam, licet mihi nihil mali inde evenerit, fed longe plus boni
etiam invitis authoribus. At nihil tibi hic exprobro, condolui femper,
et
