FRANC. TENGNAGEL AD TYCHONEM 6 IUL. 1598 83 
gratias, pro libris adlis, refcripiit, particularia ut M* T 35 oretenus ex 
ponerem iubens) in noflras partes inclinare animadverterem atque te 
eo accerfendum et benigne tradlandum cenfere, fubiunxi, me de tua 
voluntate hac in parte nihil certi referre poBe, liquidem intellexerim, 
5 te Imperatoriae Maieftati omnium primo tua ftudia demiBe offerre de- 
creviBe, tunc ille mox obmutuit et nihil amplius hac de re ingeBit, fed 
quali alio declinans orationem, aiebat, fe eBe in procindiu itineris Ang- 
lici, ubi legatum adlurus eBet nomine Ordinum. Ideoque nunc pluri 
bus mecum loqui non poBe. Ubi reverfus fuerit, iique res ita poflularit, 
io et de tua voluntate libi quidpiam conftiterit, hoc negotium fe apud 
Ordines peradhirum. Inaudivi etiam in Hollandia, Angliam magno 
tui teneri deliderio, quod et ad te perfcriptum eBe quidam referebat: 
I30 v verene an falfo, me fugit. Sed||tu redlius difpicies, quid tibi faciendum 
Iit. Praevides enim quantis tumultibus Regnum illud obnoxium Iit, quae 
15 tunc primum glifcent, ubi Regina ferme decrepita fatis conceBerit. Ha 
bes, li fic luberet, Scotiae Regem in magna illa Britannica Infula, non 
faltem affinitate Danis coniundliBimum, fed et tui amantiBimum, vel 
ex ea confuetudine, quae vobis interceBit, ex quo illum cum nobili fuo 
Comitatu te in tua Infula invifentem magnifice excepifii, deque rebus 
20 eruditis (uti efl Princeps dodius) cum eo affatim contulifii. 
Haec M^T 35 , donec ipfemet Wandefburgi me flitero, praefignificanda 
habui, quantum nunc inter peregrinandum licuit, ut, quid in pofterum 
libi faciendum fit, eo citius et redtius fiatuat. Vale vir nobiliBime et prae- 
flantiBime, ac me propediem expedia. Amfielodamo die 6. Iulij Ao. 1598. 
25 T 35 perpetuo devindtus 
Franciscus G. Tengnagel, 
manu propria. 
[Ex apographo in codice Monacensi Bibi. Univ. 693 in 2°; cf. apographum in Archivo Regni 
Daniae: Diplomatario Langebekii] 
30 IOSEPHUS SCALIGER AD TYCHONEM 
BRAHE. 
135 r S. P. 
ISCESSUS tuus ex Dania, Vir generofiBime, ut nobis 
acerbiBimus fuit, ita ancipites animi nos femper habuit, 
quem locum fortunis tuis deligeres. Ubi enim illae litae 
forent, ibi et animo tuo et ferijs fiudijs tuis aliquid quietis 
partum iri confidebamus, idque eo impenfius optaba 
mus, quo propenfior nofira in te femper fuiBet voluntas; 
itaque cum primum accepiBem, te Rofiochij fubfediBe, non mediocriter 
40 me confolabar, quod ex eo, quod vicinum Daniae tuae locum optaBes, 
n* te