84
EPISTOLAE ASTRONOMICA
te cito in patriam rediturum ominabamur. At vero non prius te Rofto-
chium commigraBe renuntiatum, quam ex alijs accepimus, te iam
inde pedem extuliBe. Ab eo tempore fruftra femper quaefivimus de
ftatu rerum tuarum ac de fedibus, quas tibi conftituiBes. Denique ni
hil certi ad nos de te ferebatur praeter infelicitatem patriae tuae, quae 5
te carere poBet. Quare incerta animi mei de flatu rerum tuarum fen-
tentia non paBa eft me officio illo erga te fungi, quod tu prior occupafti.
Teftis eft mei conlilij iuvenis quidam Mathematicus, qui hic agit et in i
veftris domefticis fe fuiBe profitetur. Ab eo primum ante aliquot dies
te in Arce Ranzoviana degere refcivi et re&e fe curaturum, Ii quid ad 10
te literarum vellem. Id meditantem oppreBit me adventus Nobilis ado-
lefcentis, FRANCISCITEGNAGLIJ domeftici veftri, qui tuas plenas
amoris, humanitatis, eruditionis mihi attulit, ut nondum conftituerim,
utrum mihi gratuler de tuis illis humaniBimis literis, an doleam hoc
officium a te praereptum fuiBe. 15
Quod de meo opere de emendatione temporum aliter iudicas ac
imperiti, quanquam in eo agnofco amorem tuum in me, tamen ex
primet confeBionem ab illis, me non operam lufiBe, vel eo nomine,
quod tanto Viro mea placuerint, praefertim cpilaX/rjfteaTaTcp et harum
rerum intelligentiBimo. Invidia neque nunc primum neque primi af- 20
flati fumus, cui opportunum fe facit, quifquis aliquid fupra captum
plebeculae facit. Livore ab huiufmodi perftringi, eft laborum fuorum
fruihim percipere. Si fcirent, quantum addant gloriae noftrae impor
tunitate fua, cautius agerent, quam agunt. Ego horum neminem vidi,
nili imperitiBimum, et quod pluris eft, nequiBimum. Quicquid fcribunt, 25
id vero chartae detrimento eft, non exiftimationis noftrae. De fimiolo
Heydelbergenfi, quem trophaea MILTIADIS non linunt dormire, mi
nus mirarer, fi THEMISTOCLES eBe poBet. Sed imitari bonos aliorum f
hominum eft, non ftercoreorum et barbarorum et ab omni morum hu
manitate remotiBimorum. Sed quid mirer, cum inveniat fecutores et 30
admiratores? eupev akonaz to jtwpia. Quid in literis praeftiterimus, non
eft pudoris noftri dicere. Hoc unum ingenue profitemur, neminem vi
vere, qui plures ad infaniam fcriptis fuis adegerit. Sed, ut fit, non unius
generis homines funt. Alij a nobis difcunt et diBimulant, ne nobis ali
quid acceptum ferant. Alij palam carpunt, et tamen nihil illis tam aegre 35
eft, quam quod illorum audlores non fint, propter quae tam hoftili animo
nos petunt. Sed quid de hac faece generis humani te morer? igitur de
illo opere noftro, quod inftitueram dicere, fateor me plus laboris, quam
induftriae illo contuliBe. Vix enim aliter mihi perfuadere poBum, et
nobifcum praeclare agi putamus, fi ftudiofiores quam dodliores habe- 40
mur. Moneo autem me hominem imbecillis ingenij non potuiBe tan
tam telam percurrere, ut non aliquando humanitus dormitarim, cum
aliud
