176 CARMINA 
[Ex exemplo ab ipsoTychone typis descripto (Uraniburgi 1584); cf.cod.Vindobonensis lat. 106867] 
5 
10 
15 
20 
25 
30 
35 
40 
EPITAPHIVM. 
CLARISSIMO ET OMNIGENA ERVDITIONE VIRTVTEQVE 
ORNATISSIMO VIRO D. IOHANNI PRATENSI AARVSIENSI, 
MEDICINA PARACELSIOE ET GALENKLE DOCTORI EX 
CELLENTISSIMO, OB INGENITAM NATVR JE BONITATEM, 
MORVMQVE INCOMPARABILEM SVAVITATEM 
OMNIBVS CVIVSCVNQVE STATVS HO- 
MINIBVS, ET CHARISSIMO ET 
DESIDERATISSIMO. 
Q VID iuuat, aBiduis fiudio impallefcere chartis, 
Et Sophiae antiquae fenfa repofia fequi? 
rer mare, per terras, duros fubijBe labores, 
Ut liceat celia Palladis arce frui? 
Si Mors cundta abolet, Ii non timet arma Mineruae, 
Dodlrinam ingentem Ii leuis hora rapit. 
Occidit, ah dolori ahl iuuenilibus occidit annis 
PRATENSIS, quo vix dodlior alter erat; 
Quicquid habent etenim veterum monumenta Sophorum, 
Diuini quicquid fcripta Platonis habent, 
Et, Paracelfe, tuas expertus calluit artes, 
Dodlorum licet hic vulgus inane ftupet. 
Sive Machaonid Medicamina conderet Arte, 
Non dubiam leniit plurimus aeger opem; 
Sive poli leges fcrutatus fcanderet Afira, 
Excelfa ingenio fubdidit Afira luo: 
Pieridumque adeo fuerat nutritus in vinis, 
Ut Decus et Specimen Vatibus eBe darent: 
Quam facile is poterat, cum Muiica laeta placeret, 
Et voce et fidibus dulce fonare Melos. 
Singula quid referam? cundlas percalluit Artes, 
Dodlrinaeque ingens hauferat omne genus: 
Et pariter Virtutis amans, Iufiufque probufque, 
Suavibus et placidis Moribus audtus erat. 
Non vili nocuit, non inuida corda gerebat, 
Profuit ille bonis, pertulit ille malos. 
Quam pulchrum efi, hominem pariter dodhim eBe probumque! 
Cum dodlus malus efi, laufque decufque perit. 
Hunc fed utroque bono fiquidem Natura beauit, 
Gratior hinc cundfis plufque adamatus erat. 
Is