DE DISTANTIA MARTIS, D. 17 JAN. 1583
285
Nam hi duo lint interiores et oppoliti, is vero qui ad Xeft exterior, quare
hi duo aequivalent illi vni per Euclidemf
Eft itaque Tcgooxafperelis eccentrici p.6 M.27 qualem etiam tabulae iplius
Copernici praebent, repraefentatur enim haec ngoorouperelis per angulum
DXE. Hanc Ii addideris ad longitudinem $ in B quae eft a l a y82 1, pro
venit locus $ a l a Itella refpedtu centri orbis terrae p.88 M.28, at nobis in
S politis apparuit ille locus longe alius, idque ob quantitatem orbis annuj
terrae parallaxin inducente[m] idque pro quantitate anguli SFE quem ad
hunc modum inquiremus. Siquidem parallelus erat RT ipli BD perhypo-
thelin conitat ex elementis Euclidis 2 quod angulus REVetiam erit p. 6.27 ,
qui metitur arcum RV nQooxaoperelin commutationis, quare Ii is auferatur
ab anomalia commutationis aequali RTS quae erat 196 18 prouenit ea
aequata partium 189 51.
Sunt autem ab V in locum vbi FE interlecat orbem magnum 180 partes
femicirculus videlicet, liquidem FV tranlit per centrum E, interlecat vero
in circumferentia P, ergo cum VTS Iit 189 51 erit SP excedens p. 9 M. 51,
metitur autem SP quantitatem anguli SEPqui
eft communis cum SEF. Quare in triangulo
SEFquia dantur duo latera SE 10000 tanquam % —^ f
femidiameter aBumptus orbis magni terrae, et \
EF prius dabatur 10825\, angulus SEP eft 9.51. s'
Ergo quoniam iuxta Copernicum (IXCap. Lib. / '
V) ES eft 6580 qualium BD erat 10 000, conitat-
que angulus SEP 1 9 51, Unus 17107, non igno-
rabitur perpendicularis SP‘ et latus EP‘ in <
hunc modum. 100000 — 17107 — 6580, prouenit
latus SP ' 1125\.
Pro latere EP‘ angulus ESP 1 80 9, linus 98526,100000 — 98526 — 6580;pro
uenit itaque latus EP‘ 6483, quod Ii abftuleris ab EF prius inuento relidua-
bitur latus P‘ F 4342\.
Quapropter in triangulo SP‘ F dantur duo latera circa redtum, SP 1 1125 i,
P‘ F 4342%, quare per nonam Reinholdi 3 dabitur angulus SFP‘.
P 1 F SP' totus
4342\ — 1125h—100000 f 259 /#, refpondet 14 32. Prouenit itaque angulus SFE
qui eft angulus parallaxeos p. 14 M.32, et differentiam patefacit qua locus
c? vifus in S terra anterior loco apparente ex E centro orbis magni. Quare
Ii hic auferatur a loco vifo in E qui fuit prius 88 28prouenit longitudo Mar
tis nobis in S exiftentibus apparens p. 73 M.56, idque a prima ftellay', cuj
Ii adiecerimus aequinodtij verni praeceBionem quae nunc eft iuxta Coperni
cum 27 55 prouenit longitudo Martis ab aequinodtio verno p. 101.51. Eftque
iuxta Copernicum locus J 1 in ll e 51* £p. 4
Nunc rurfus in eodem triangulo SP‘ F inquiremus latus SF diftantiae $
a terra idque in hunc qui fequitur modum. Angulus SFP i 14 32, linus 25094,
latus SP ' 1125b
25094 — 1125 1— 100000. Prouenit latus SF, diftantiae Martis a terra 4485 qua
lium EB femidiameter eccentrici fuit 10000 & qualium ES femid. orbis
1 Euclidis Elem. I, 32.
2 I, 29.
3 Primus liber tabularum diredtionum . .. autore Erasmo Rheinholdo. Tubingae 1554.
4 Adfcripiit Tycho: »Nota. Calculus tabularum praebet locum <$ in 11 43 @. 8 fcrupulis minorem. Sed
fac periculum per aliam dift. . . [folium refe&um eft].
