164-0] IN Defence of Boesset
35 donner, funefte, et aliorum icribis, a ignofce noftris ii ea non
admittant, nec ie ab extraneo in fua lingua doceri linant, in
qua nempe fyllabas quidem vnas longiores alias breuiores
agnofcimus, fed nullos accentus qui vocis fonum attollere
vel deprimere iubeant, atque ideo acuti et graues lint appel-
4 o landi; aut certe, ii qui lint, mille modis illi in vnoquoque
vocabulo pro ratione locorum in quibus vfurpatur poliunt
mutari. Optime attollitur prima iyllaba in Pexcesp quia
iam concepta verbi lignificatio, antequam proferri inciperet,
merito in prima eius fyllaba exprimitur. Attollitur autem
45 interuallo quartas ad hoc aptiflimae, et eodem iequens iyllaba
deprimitur, tum vt ifta vocis eleuatio in qua eft fignifica-
tionis charadter melius appareat, tum vt vox inde per gradus
afcendat vfque ad primam verbi amour, in quo etiam elegantia
eft; et eius vltima femitonio mollitur, pathetice. Nec line
50 arte voces amour et haine, haec remiflius, illa altius, expreiiae
funt. Vox etiam | moment c ad vocem amour relata, eodem
quo illa femitonio redte mollitur; atque in eo eft pathos
quod amans iamiam et line mora vt amicas placeat mori velit.
Quantum autem ad vltimos duos verfus, d notandum in iis
55 aliquo modo mutari fententiam priorum; poftquam enim
amans liimmam obedientiam teftatus eft, hic de vltione non
nulla incipit cogitare; vult enim vt amica recordetur, le mori
miierum et vixifle fidelem, iperans fore vt ipfam poftea crude
litatis fuse poeniteat eiufque deliderio torqueatur. Quae muta-
60 tio affedtus clariffime a Poeta per quinti verfus abbreuiationem,
et artificioliffime a Mufurgo per triplam menfuram, exprefla
eft: vitio enim multo concitatiorem motum quam triftiflima
obedientia requirit. Praecipuum etiam artificium in eo eft
quod priorum quatuor verfuum membra omnia in grauem
6$ fonum delinant (eo tantum excepto in quo eft verbum plaijir,
a Fannius’ criticism §§ f-6,11. 3^-44. b Ib. § 6, 1. 4.1 f.
c Ib. § 7, 11. 4.7-9. d Ib. §§ 8-10,11. 7o-<>4.
