PROLEGOMENA. 
YII 
ate ffl naetum 
^ praefigere 
svntaxin in 
(at aliis 
riptum fuit, 
udepigrapho 
ironis libra- 
ae invenerat 
; PP- 131, 
editionem 
hrissimus 
suo more 
Sed qui 
um frag- 
itlet- illud 
«n proble- 
ionem, vel 
Hnltscbio 
sed Hero 
ius videtur, 
eronis libro) 
tum fuisse, 
nferendos in 
le re senten- 
meam noti- 
feram collegi, 
»otii, Lipsiae, 
hoc praecipue fuit in votis ut ostenderem huius auctoris 
praeter nomen vix quidquam notum fuisse post quin 
tum saeculum et ante tempora Georgii Pachymerae 
Maximique Planudis. Nicomachum Byzantini amplexi 
sunt, Diophantum paene ignorare diu videntur. Post 
commentarium a Planude scriptum res aliter se habet; 
ex. gr., in utraque epistola Nicolai Artavasdi, cogno 
mento Rhabda 1 ), initium ex prooemio Arithmeticorum 
tacite compilatur; ipse Diophantus audit 6 yeytGxog 
¿v ¿cQL&yrjTLKotg. Sed talia recentiora consulto omisi. 
1, 2, 3, Theonis Alexandrini loannisque Hiero 
solymitani (pp. 35 et 36) loci iampridem noti novis 
animadversionibus haud egeat; de Suidae autem testi 
monio (p. 36) aliquatenus disputandum est quum 
gravibus erroribus sese implicuerit Nesselmann 2 ), vir 
alias de mathematica historia optime meritus, sed qui 
forsan arabicara linguam magis quam graecam calle 
ret 3 ). Codicum enim auctoritate reiecta, Kusterianaque 
lectione admissa (yTtoyvrjaa sig HLOcpccvrov tov datyo- 
vo(uxbv xavdva: cf. infra p. 36, 24), commentarium 
ab Hypatia non in Diophanti Arithmetica sed in aliud 
quoddam astronomicum opus scriptum fuisse adfirmavit, 
frustra negans vTtoyvryicc sig Aioepavtov graeca verba 
esse et haud animadvertens talia multo magis Suidae 
condonanda esse quam quae Kusterus proposuit, quum 
1) Yidesis meam editionem: Les deux lettres arithmétiques 
de Nicolas Ehahdas, Paris, Klineksieck, 1886 ÇExtr. des No 
tices etc. XXXII) pp. 23, 26, 58. 
2) Die Algehra der Griechen, pp. 248 sqq. 
3) Ut adparet quando sedulus inquirit utrum jLocpccvzrjg 
an Dlôcçuvzoç dicendum sit. 
■nTi 
Swsffiw