PROLEGOMENA 
IX 
omnino seri- 
ioam tabnlam 
iditani fuis se 
^ f 4 (quod 
krii f(g i'ay 
Mav) duae 
patri cuius 
iJiae deberi 
tritimetica 
;re comme- 
Gesnerus 
origo in 
post Dio- 
jeritux illa 
Cleonidae 
icenti cata- 
im fecit, 
icmn lectio 
le commen 
tum fnisse 
um codicum 
[S.r-m 
> satis longa 
’-42), quam 
■e. Sed eam 
haud levis esse momenti indicans, alia subsidia mihi 
ad editionem paranda duxi et in Bandinii catalogo 
eiusdem epistolae mentione reperta ut Florentiae ad- 
servatae 1 ), apographum poposci, quod mihi humanissime 
misit ab amico meo H. Omont v. cl. rogatus doctissimus 
peritissimusque Yitelli, cui maximas gratias et ago 
et habeo. 
Quid ad mathematicam historiam epistola illa 
conferat, satis perspicuum erit, sed pauca forsan nihilo 
minus monenda sunt. Qui Psellum noverit vel exempli 
gratia eum viderit (infra pp. 39, 16—41, 20) Hero- 
nianas Mensuras tacite compilavisse gravissimisque 
mendis, quibus etiam Parisini codices scatent 2 ), haud» 
quaquam offensum fuisse, nullus dubitabit omnia quae 
de Diophanto Anatolio Aegyptiacaque arte analytica 
initio epistolae traduntur, e Diophanteo codice de 
prompta fuisse in quo satis amplus et antiquus sane 
commentarius reperiebatur. Hunc eundem fuisse quem 
Hypatia composuerat, credere fas mihi sit. 
Ceterum, ut alia omittam, gravissimo testimonio 
detegitur origo pravae lectionis ahoyog pro cc6ql<3tov 
in textu Diophanti (vol. I, 6, 4; cf. II, 37, 12 et 
38, 2 cet.) Yox aloyog, ex nomenclatura potentiarum 
secundum Anatolium in margine scripta, ad vocem 
dvvafionv^og (I, 4, 23) referebatur; illam voci ccoquStov 
substituendam esse credidit librarius ille qui reeen- 
tiorum codicum archetypum descripsit; quae confusio 
descriptas est, 
ir . Harmonica 1) Etiam saec. XIY codex Laurentianus LYIII, 29 ad- 
phanto operam signatur. 
2) Ut agnoscere licet collato Hultschii critico apparatu.