XX 
PROLEGOMENA. 
pronuntiarunt 1 ), ut difficiliores quam in quinto libro 
quaestiones proposuisset; ita haud magni iactura 
facienda foret et pars deperdita non post sextum sed 
potius post primum librum desideranda. Quae si vera 
essent, vix starent quae disputavi. 
Sed quaeso, si quintus, si sextus liber Arithmeti 
corum deperditus esset, quis recentiorum unquam talia 
problemata a Graecis tentata fuisse credidisset? Maxi 
mus error est si neges quod ab antiquis omnibus 
ignoratum fuisse non manifeste demonstratum est, 
hoc ab aliquo mathematico graeco cognosci potuisse. 
Quousque theoriam de numeris promoverit Archimedes, 
ut de aliis taceam, si nescimus, ignorantiam nostram 
fateamur. Sed inter celebre illud problema bovinum 
et difficillima Diophantea nonne satis amplum inter 
vallum est ut septem libros complendum admittat? 
Et ne quod recentiores mathematici invenerunt, anti 
quis adrogem, nonne plura Indis Arabibusque tributa 
ex graecis fontibus hausta esse potuerunt? Quid si 
Leonardus Pisanus problema solvit Diophanteis simil 
limum, in Arithmeticis hodie frustra quaerendum? Ut 
liberius loquar, quum illustrissimus Chaslesius Poris- 
mata Euclidis satis probabiliter restituit, etsi Pappi 
lemmatis adiutus, difficiliorem suscepit operam quam 
si numericis quaestionibus a Graecis haud iure abiudi- 
candis septem Diophanteos libros complere lentavisset. 
Sed Chaslesiana geometrica utpote vere nova avide 
a studiosis accepta sunt; analysin indeterminatam 
1) Vide M. Cantor, Vorlesungen über Geschichte der Mathe 
matik, I (1880) p. 387.