I ! 
XXII PROLEGOMENA. 
Y. 
De Diophanteis codicibus. 
Quum in praefatione prioris voluminis quorun- 
dam codicum notitiam iam dederim, ea quae dixi 
non repetam, sed stemma filiationis universum pro 
ponam (pag. XXIII) comprobareque conabor; asterisco 
codices notavi quos non ipse excussi; literis peculia 
ribus illos tantum designavi quorum varietatem lec 
tionum collegi et penes me habeo. 
Prioris classis tres characteres indicare satis erit: 
voces oQyavcbGai trjv [lE&odov (I, 2, 5) absunt, nisi 
aliunde in marginem receptae; post Uvfi/hjUs-mt (I, 8, 
24) omittuntur ea quae adnotavi ex J5, a Maximo 
Planude, ut videtur, addita; denique peculiaria tan 
tum illa reperiuntur scholia quae infra (p. 256—258) 
post Planudea dedi. 
1. De Matritensi A nihil antedictis adderem, 
nisi haud satis scrupulose in praef. primi voluminis 
(p. III) scripsissem Vaticanum V ex A nondum cor 
rupto ortum esse: haud enim intelligendum est nullam 
mutationem ante descriptionem illam in codice A al 
latam fuisse, sed tantum tunc temporis nondum scrip 
turam ad exemplar alicuius Planudei codicis exactam 
esse. Si varias correctorum manus in tam male trac 
tato codice haud certo agnoscere potui, hoc tamen 
constat, interdum V scripturam exhibere (ex. gr. I, 
120, 9) quam in A ex correctione quadam ortam 
esse inveni. Quod monendum erat, ne- quis in appa 
ratu critico scripturam A desideret, si aliquando eam