8S ŒUVRES DE FERMAT. - 
esse reciproce proportio nalict ad astruendam quietem, non posset subsis 
tere proportio gravis ad potentiam in plano inclinato, quam in Libello 
suo (’) tradidit. Hoc perspicue demonstramus : 
In prima figura (fig. 46), esto punctum in superficie telluris N, 
centrum terræ H. Juncta NH, ducatur ANGF perpendicularis ipsi HN, 
quam quidem ANGF ii qui sunt in puncto N vocant parallelam hori 
zonti. Exponantur sphaerae quarum centra B, G, D, quae tangant rectam, 
sive planum per ANGF, in punctis N, G, F. 
Patet primum sphaeram B a minima potentia moveri, idque Dominus 
de Roberval non diffitetur, et in puncto N collocatam manere, sed in 
nullo alio totius plani puncto idem accidit. 
Perficiatur figura, ut hic vides. Recta HG, connectens punctum con 
tactus G et centrum terrae H, ad rectam CG facit angulum obtusum, 
ideoque sphaera C ad partes GN movebitur. Idem de sphaera D. Sit igitur 
potentia in Z retinens sphaeram C per motum rectae ANGF parallelum, 
aut, quod idem est, per rectam ZG. Intelligatur vectis cujus centrum 
fixum G; ducatur in HG perpendicularis GI. 
Sphaerae C motus naturalis est per rectam CH; motus retinens per 
GZ, ad quam perpendicularis est GC : ergo, ex suppositis Domini de 
Roberval, est [reciproce] 
ut recta GI ad rectam GC, ita potentia retinens in Z ad sphaeram C.