His positis, esto, si placet, in exposita figura centrum terne N in quod 
rectae CE, BD dirigantur, et sint in punctis E et D pondera seu gravia in 
proportione data, quod quidem liberum esse tua innuit constructio. 
Imo huc tantum ahs te tenditur ut, per potentias imaginarias ab omni 
bus omnino partibus T.ypyjCkrfcoc, moventes, inveniatur proportio ponde 
rum in vecte quiescente : aliter quippe, quum hujusmodi patentice nullibi 
in rerum natura reperiantur, inutiles prorsus essent. 
In punctis H et G construis potentias ponderibus E et 1) aequales, quae ab 
omnibus ipsarum partibus r.ypyjCkrfoK moveant. Potentiam deinde H 
patentice E aequaliter movere, concludis per primum tuorum axiomatum, 
quia nempe trahet H potentia per punctum C et rectam HC perpendicula 
rem vecti; trahet etiam pondus E per eamclem rectam vecti perpendicula 
rem : quum igitur aequales patentice per eamclem rectam et eumclem angu 
lum moveant et circa eamclem a vectis centro distantiam, pondus E et 
imaginaria H potentia aequaliter trahunt. 
Id, verisimile quum sit, veritatem intimam quaerentibus non potest non 
videri falsissimum. Pondus in E sit sphaericum, verbi gratia; omnes om 
nino ipsius partes ad centrum N tendunt per rectas in eodem N centro con 
currentes et vectem AC, si continuentur, ad angulos acutos secantes : ergo 
potentiae, ahs G utrimque aequaliter remotae, intelligentur vectem ad angu 
los acutos suis motibus secantes. Contra, quum partes omnes potentiae H 
izoipc(Xkr[k(jr; moveant, intelligentur potentiae, abs C utrimque aequaliter 
remotae, ad angulos rectos vectem suis molibus secantes. 
1 
1 ■ ‘ 
H 
EáíívílC 
. i 
■. tSEEft