152
DE FORMIS SECUNDI GRADUS.
reliquae totidem sunt multitudine et ex illis oriuntur, tribuendo terminis exteris
signa opposita; idemque valet de formis ex reductis reiiciendis et remanentibus.
176.
Ecce itaque pro determinantibus quibusdam negativis tabulam formarum,
secundum quas omnes reliquae eiusdem determinantis in classes distingui possunt;
apponimus autem, ad annotat, art. praec., semissem tantum, scilicet eas quarum
termini exteri positivi.
D
1 (1, 0, 1).
2 (1, 0, 2).
3 {1,0, 3), (2, 1, 2).
4 (1, 0, 4), (2, 0. 2). ,
5 (1,0, 5), (2, 1, 3).
6 (1,0, 6), (2, 0, 3).
7 (1, 0, 7), (2, 1, 4).
8 (1, 0, 8), (2, 0, 4), (3, 1, 3).
9 (1, 0, 9), (2, 1, 5), (3, 0, 3).
10 (1, 0, 10), (2, 0, 5).
11 (1, 0. 11), (2, 1, 6), (3, 1, 4), (3,-1, 4).
12 (1, 0, 12). (2, 0, 6), (3, 0, 4), (4, 2, 4).
Superfluum foret hanc tabulam hic ulterius continuare, quippe quam infra
multo aptius disponere docebimus.
Patet itaque, quamvis formam determinantis —1, formae xx-\-yy pro
prie aequivalere, si ipsius termini exteri sint positivi, vel huic —xx—yy, si
sint negativi; quamvis formam determinantis — 2 , cuius termini exteri positivi,
formae xx-\- ‘lyy etc.; quamvis formam determinantis —11, cuius termini ex
teri positivi, alicui ex his xx-\- Wyy, ‘Ixx-^lxy 6 yy, Zxx-^-^xy-^X yy,
%xx—lLxy-\-\yy etc.
177.
Problema. Habetur series formarum, quarum quaevis praecedenti a parte poste-
riori contigua: desideratur transformatio aliqua propria primae in formam quamcun
que seriei.