226 
DE FORMIS SECUNDI GRADUS. 
non-quadrato classis anceps certo formam repraesentantem ancipitem nanciscitur 
(art. 194); pro determinante negativo forma repraesentans classis ancipitis aut ipsa 
anceps erit, aut talis cuius termini externi sunt' aequales (art. 17 2); denique pro 
determinante positivo quadrato per art. 210 facile diiudicatur, an forma repraesen 
tans sibi ipsi improprie aequivalens sit adeoque classis, quam repraesentat, anceps. 
225. 
lam supra (art. 17 5) ostendimus, in forma [a, b, c) determinantis negativi 
terminos externos eadem signa habere tum inter se tum cum terminis externis 
cuiusvis aliae formae illi aequi valentis. Si a, c sunt positivi, formam [a, b, c) 
positivam vocabimus, nec non totam classem in qua [a, b, c) continetur et quae e 
solis formis positivis constabit, classem positivam dicemus. Contra [a, b, c) erit 
forma negativa, et in classe negativa contenta, si a, c sunt negativi. Per formam 
positivam numeri negativi, per negativam positivi repraesentari nequeunt. Si 
forma [a, b, c) est repraesentans alicuius classis positivae, forma (—a, b, —c) 
repraesentans classis negativae erit, unde sequitur, multitudinem classium positi 
varum multitudini negativarum aequalem esse, et, simul ac illae fuerint assigna 
tae, etiam has haberi. Quocirca in disquisitionibus super formis determinantis 
negativi plerumque sufficit classes positivas considerare, quippe quarum proprie 
tates ad classes negativas facile transferuntur. 
Ceterum distinctio haec unice in formis determinantis negativi locum habet; 
per formas determinantis positivi sine discrimine numeri positivi et negativi re 
praesentari possunt, quin adeo haud raro duae formae tales [a, b, c), (—a, b, —c) 
in hoc casu ad eandem classem sunt referendae. 
Distributio classium in ordines. 
226. 
Formam quamcunque (a, b, c) primitivam vocamus, si numeri a, b, c divi 
sorem communem non habent; alioquin dicitur derivata, et quidem, posito nume 
rorum a, b, c divisore communi maximo =.m, forma [a, b, c) erit derivata e forma 
primitiva (ffi, Ex hac definitione statim liquet, omnes formas, quarum 
determinans per nullum quadratum (praeter 1) divisibilis sit, necessario primitivas 
esse. Porro ex art. 161 patet, si in aliqua classe data formarum determinantis 
D forma primitiva inveniatur, omnes formas huius classis primitivas fore, in quo