278 
DE FORMIS SECUNDI GRADUS. 
quamobrem si B = 0, iit 
et proin p, p' integri; si vero B = \A, iit 
unde aeque facile concluditur, p et p” in hoc quoque casu esse integros. Ex his 
colligitur, F ex f et F esse compositam. Q. E. S. 
255. 
Problema itaque eo reductum est, ut omnes classes proprie primitivas deter 
minantis D assignare oporteat, per quarum formas repraesentari potest A A. 
Manifesto A A repraesentari potest per quamvis formam, cuius terminus primus 
est vel A A vel quadratum partis aliquo tae ipsius A; vice versa autem, si A A 
repraesentari potest per formam f, tribuendo ipsius indeterminatis valores a e, 
ye, quorum divisor communis maximus e, forma f per substitutionem a, b, y, d 
transibit in formam, cuius terminus primus formaque haec proprie aequivalebit 
formae f, si b, d ita accipiuntur ut fiat ad — by = 1; unde patet, in quavis 
classe, per cuius formas repraesentari possit A A, inveniri formas, quarum ter 
minus primus sit A A vel quadratum partis aliquotae ipsius A. Res itaque in 
eo versatur, ut omnes classes proprie primitivae det. D eruantur, in quibus huius- 
modi formae occurrant, quod obtinetur sequenti modo; Sint a, d, d' etc. omnes 
divisores (positivi) ipsius A; investigentur omnes valores expr. y/D(mod.ad) inter 
0 et a a — 1 incl. siti, qui sint b, h', b 1 ' etc. statuaturque 
bb — D = aac, b'b'—D = a ac, b”b"—D = a ac” etc. 
complexus formarum [aa, b, c), [aa, b', c) etc. designetur per V. Tunc facile 
perspicitur, in quavis classe det. D, in qua occurrat forma, cuius terminus primus 
aa, etiam aliquam formam ex T r contentam esse debere. Simili modo eruantur 
omnes formae det. D, quarum terminus primus dd, medius inter 0 et dd—1 
incl. situs, designeturque ipsarum complexus per V'; eademque ratione sit V”