SOLUTIO AEQUATIONIS CiX00 -\- hyy -f- CZZ = 0.
357
(.H) omnes numeros ad 4pq primos adeoque etiam omnes numeros absolute pri
mos (praeter 2, p, q) comprehendant, nnllaqne ratio adsit, quin numerorum pri
morum series inter illas formas aequaliter distributi sint, ita ut pars octava refe
rantur ad (G), reliqui ad {H). Attamen perspicuum est, tale ratiocinium a ri
gore geometrico longe abesse. 111. Le Gendre ipse fatetur, demonstrationem
theorematis, sub tali forma kt-\-l, designantibus k, l numeros inter se primos
datos, t indefinitum, certo contineri numeros primos, satis difficilem videri, me
thodumque obiter addigitat, quae forsan illuc conducere possit; multae vero dis
quisitiones praeliminares necessariae nobis videntur, antequam hacce quidem via
ad demonstrationem rigorosam pervenire liceat. Circa aliam vero supposi
tionem (III, meth. secunda) dari numerum primum r formae 3 —j— 3, cuius non-
residuum sit alius numerus primus datus p formae 4%-f-1, ili. Le Gendre nihil
omnino adiecit. Supra demonstravimus (art. 129), numeros primos quorum N.R.
sit p certo dari, sed methodus nostra haud idonea videtur ad existentiam talium
numerorum primorum qui simul sint formae 4 n -J- 3 ostendendam (ut hic requi
ritur neque vero in dem. nostra prima). Ceterum veritatem quidem huius suppo
sitionis ita facile probare possumus. Per art. 287 dabitur genus positivum forma
rum binariarum det. —p, cuius character 3,4; Np; sit [a, h, c) talis forma
atque a impar (quod supponere licet). Tum a erit formae 4%-f- 3 atque vel
ipse primus vel saltem factorem primum r formae 4 n -j- 3 implicabit. Erit au
tem — pRa, adeoque etiam —pRr, unde pNr. At probe notandum est,
propp. artt. 263, 287 theoremati fundamentali inniti, adeoque circulum vitiosum
fore, si qua huius pars illis superstruatur. — — Denique suppositio in methodo
prima III adhuc multo magis gratuita est, ita ut non opus sit plura de illa hic
adiicere.
Liceat observationem addere circa casum V, qui per methodum praec. qui
dem non satis probatur, attamen per sequentem commode absolvitur. Si illic si
mul esset pNq, qNp, foret —pRq, —nnde facile derivatur, —1 esse
numerum characteristicum formae (p, 0, q), quae proin, (secundum theoriam for
marum ternariarum) per formam oox-\-yy -\-zz repraesentari poterit. Sit
ptt -J- quu — fiu) 2 -J- {at -f- 6'w) 2 -(- {at -f- b"w) 2
sive
aa -f a'a'+ a"a" = p, $ $ + b"g" = q, a6 + a'ff+ a$' = 0