SECTIO SEPTIMA 
DE 
AEQUATIONIBUS CIRCULI SECTIONES DEFINIENTIBUS. 
335. 
Inter incrementa splendidissima, mathesi per recentiorum labores adiecta, 
theoria functionum a circulo pendentium procul dubio locum imprimis insignem 
tenet. Cui mirabili quantitatum generi, ad quod in disquisitionibus maxime be- 
terogeneis saepissime deferimur, cuiusque subsidio nulla universae matheseos pars 
carere potest, summi geometrae recentiores industriam sagacitatemque suam tam 
assidue impenderunt, disciplinamque tam vastam inde efformaverunt, ut parum 
exspectari potuisset, ullam huius theoriae partem, nedum elementarem atque in 
limine quasi positam, gravium adhuc incrementorum capacem esse. Loquor de 
theoria functionum trigonometricarum, arcubus cum peripheria commensurabili 
bus respondentium, sive de theoria polygonorum regularium, cuius quam parva 
pars hucusque enucleata sit, Sectio praesens patefaciet. Mirari possent lectores, 
talem disquisitionem in bocce potissimum opere, disciplinae primo aspectu ma 
xime heterogeneae imprimis dicato, institui; sed tractatio ipsa abunde declarabit, 
quam intimo nexu hoc argumentum cum arithmetica sublimiori coniunctum sit. 
Ceterum principia theoriae, quam exponere aggredimur, multo latius patent, 
quam hic extenduntur. Namque non solum ad functiones circulares, sed pari sue-