Full text: [Höhere Arithmetik] Theorematis arithmetici (2. Band)

102 
THEORIA RESIDUORUM BIQUADRATIC ORUM. 
lis omnes casus complectens in votis esse debeat. Cui rei quum inde ab anno 1805 
meditationes nostras dicare coepissemus, mox certiores facti sumus, fontem ge 
nuinum theoriae generalis in campo arithmeticae promoto quaerendum esse, uti 
iam in art. 1 addigitavimus. 
Quemadmodum scilicet arithmetica sublimior in quaestionibus hactenus per 
tractatis inter solos numeros integros reales versatur, ita theoremata circa residua 
biquadratica tunc tantum in summa simplicitate ac genuina venustate resplendent, 
quando campus arithmeticae ad quantitates imaginarias extenditur, ita ut absque 
restrictione ipsius obiectum constituant numeri formae a-{-hi, denotantibus i, 
pro more quantitatem imaginariam \J—1, atque a, h indefinite omnes numeros 
reales integros inter — oo et -j- oo. Tales numeros vocabimus numeros integros 
complexos, ita quidem, ut reales complexis non opponantur, sed tamquam species 
sub his contineri censeantur. Commentatio praesens tum doctrinam dementarem 
de numeris complexis, tum prima initia theoriae residuorum biquadraticorum sistet, 
quam ab omni parte perfectam reddere in continuatione subséquente suscipiemus # ). 
31. 
Ante omnia quasdam denominationes praemittimus, per quarum introductio 
nem brevitati et perspicuitati consuletur. 
Campus numerorum complexorum a-\-bi continet 
I. numeros reales, ubi h = 0, et, inter hos, pro indole ipsius a 
1 ) cifram 
2) numeros positivos 
3) numeros negativos 
II. numeros imaginarios, ubi h cifrae inaequalis. Hic iterum distinguuntur 
1) numeri imaginarii absque parte reali, i. e. ubi a — 0 
2) numeri imaginarii cum parte reali, ubi neque b neque a — 0. 
Priores si placet numeri imaginarii puri, posteriores numeri imaginarii mixti vo 
cari possunt. 
*) Obiter saltem hic adhuc monere convenit, campum ita definitum imprimis theoriae residuorum bi 
quadraticorum accommodatum esse. Theoria residuorum cubicorum simili modo superstruenda est considera 
tioni numerorum formae a-\-bh, ubi h est radix imaginaria aequationis /i 3 — I = 0, puta h == —i + Vx • *; 
et perinde theoria residuorum potestatum altiorum introductionem aliarum quantitatum imaginariarum postu 
labit.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.