94
INTENS1TAS VIS MAGNETICAE TERRESTRIS
Ut quantam subtilitatem huiusmodi observationes admittant eluceat, exem
plum e diario adscribimus. Observatae sunt 1832 Sept. 22, salvis erroribus col-
limationis, declinationes u atque anguli v sequentes # ) :
tempus
Acus prima
Acus secunda
Exp.
u
v
u
I
9 h
33' matut.
4-0° 4' 19" 5
300°
4-0° 2' 12" 1
II
9
57
— 0 0 1 9, 6
240
4-0 1 37, 7
III
10
1 6
— 0 4 40, 5
180
+
o
oo
oo
Sunt itaque declinationes acus primae ad statum primae observationis reductae hae
I. m =+0 0 4' 19" 5 v = 300°
II 4-0 0 14, 8 240
III —0 3 47, 2 1 80
TM
Hinc prodit valor fractionis ~ e combinatione observationum
I et II 881,7
II et III 891,5
I et III 886,6
Variationes declinationis magneticae diurnae per torsionem in ratione uni
tatis ad minuuntur, statuendo = n, quae mutatio, si filis tam parvae
torsionis, qualem exemplum praecedens exhibet, utimur, pro insensibili haberi
potest. Quod vero attinet ad tempus oscillationum (infinite parvarum), e princi
piis dynamicis facile concluditur, hoc in ratione unitatis ad \J per torsionem
minui. Proprie haec referuntur ad casum eum, ubi v = 0: formulae vero gene
raliter valerent, si statueremus — M ° os — — n, denotando per u° valorem ipsius
u aequilibrio respondentem: sed differentia prorsus insensibilis erit.
9.
Coefficiens 6 principaliter pendet a longitudine, crassitie et materia fili;
insuper in filis metallicis aliquantulum a temperatura, in bombycinis a statu hy-
grometrico: contra in illis (forsanque etiam in his, dum sunt simplicia) haud qua-
*) Utraeque divisiones a laeva versus dextram crescunt.