18 
THEORIA ATTRACTIONIS CORPORUM 
[1] 
12] 
[3] 
ff 
dp . dj . cosp . sin^i 
Ar 
CC 
Perinde obtinemus, per theorema sextum 
£ rpdp.dq.smp , ^,{a — x)x , [h — y)y , (c— z)z. 
? — ./,/ ^ -.[a — I liW 
Denique theorema quartum nobis suppeditat 
l dp . d q, sxo.p Aa— x)x . (b — y)y 
ff- 
0 
AA 1 
vel = — 
BB 
4 Tt 
ABC 
Í£=íl?l = 0 
CC ! 
prout punctum M iacet vel extra corpus, vel intra corpus. 
lam quantitates A, B, C tamquam valores particulares trium variabilium 
ce, b, y consideramus, ita comparatarum, ut a a— bí?, ota— yy sint constan 
tes. Ita £ spectari poterit tamquam functio variabilium a, b, y seu potius unius 
ex ipsis: variationes simultaneas quantitatum £, a, fi, y per characteristicam h 
distinguemus. Facile concluditur ex aequatione [1], crescentibus a, 6, y in 
infinitum, $ ultra omnes limites decrescere, quum manifesto vel valor minimus 
ipsius r ultra omnes limites crescat. Statuere itaque oportet $ = 0 pro a = oo. 
Differentiando aequationem [I] ita exhibitam 
j'j'àp. dq . cos p .sinp 
secundum characteristicam h, prodit 
a85+58a = - ff 
Sed habemus 
r h r = — [a — oc) h oo — [h —y) hy — (c — z) h z 
= — [a — oc) cosp. ha— (b—y) sinjp. cos</. hfi— (c—z) sin p sin q. dy 
= — (a—x)x.^ — (b— — {c — *)s.Ü 
- _ a 8a.(í^í+^=|^+fe^) 
' aa 1 6o 1 YT ' 
(propter aha—= a£a—y£y = o): hinc fit 
a85 + ei$a = + + 
Hinc subtrahendo aequationem [2], in ()a multiplicatam, postquam 
A, B, C in a, 6, y mutatae sunt, fit