260
THEORIA MOTUS CORPORUM COELESTIUM. LIBER II. SECTIO IV.
Hic valor ipsius tang 5) omni praecisione necessaria obtinetur, substituendo
pro i valorem approximatum: dein i et 9, per methodos vulgares erui poterunt.
A duabus porro longitudinibus in orbita, nec non a duobus radiis vecto
ribus aggregata perturbationum subtrahentur, ut valores pure elliptici prodeant.
Hic vero etiam effectus, quem variationes seculares positionis perihelii et ex-
centricitatis in longitudinem in orbita radiumque vectorem exserunt, et qui per
formulas differentiales Sect. I Libri primi determinandus est, statim cum per
turbationibus periodicis iungendus est, siquidem observationes satis ab invicem
distant, ut illius rationem habere operae pretium videatur. Ex his longitu
dinibus in orbita radiisque vectoribus correctis, una cum temporibus respon
dentibus, elementa reliqua determinabuntur; tandemque ex his elementis posi
tiones geocentricae pro omnibus reliquis observationibus calculabuntur. Quibus
cum observatis comparatis, eodem modo quem in art. 188 explicavimus sy
stema id distantiarum elicietur, ex quo elementa omnibus reliquis observa
tionibus quam optime satisfacientia demanabunt.
192.
Methodus in art. praec. exposita praecipue determinationi primae orbitae
perturbationes implicantis accommodata est; quamprimum vero tum elementa
media elliptica tum aequationes perturbationum proxime iam sunt cognitae,
determinatio exactissima adiumento observationum quam plurimarum commo
dissime per methodum art. 187 absolvetur, quae hic explicatione peculiari
opus non habebit. Quodsi hic observationum praestantissimarum copia satis
magna est, magnumque temporis intervallum complectitur, haec methodus in
pluribus casibus simul determinationi exactiori massarum planetarum pertur
bantium, saltem maiorum, inservire poterit. Scilicet, si massa cuiusdam pla
netae perturbantis in calculo perturbationum supposita nondum satis certa
videtur, introducetur, praeter sex incognitas a correctionibus elementorum pen
dentes, adhuc alia p, statuendo rationem massae correctae ad massam suppo
sitam ut 1 -j- p ad 1; supponere tunc licebit, perturbationes ipsas in eadem
ratione mutari, unde manifesto in singulis positionibus calculatis terminus
novus linearis ipsam p continens producetur, cuius evolutio nulli difficultati
obnoxia erit. Comparatio positionum calculatamm cum observatis secundum
