DETERMINATIO ORBITAE E TRIBUS OBSERVATIONIBUS COMPLETIS.
147
cessionem, parallaxin et aberrationem, siquidem summa praecisio requiritur: in
crassiori enim calculo has minutias negligere licebit.
Planetarum et cometarum observationes vulgo expressae proferuntur per
ascensiones rectas et declinationes apparentes, i. e. ad situm aequatoris apparen
tem relatas. Qui situs quum propter nutationem et praecessionem variabilis adeo-
que pro diversis observationibus diversus sit, ante omnia loco plani variabilis pla-
num aliquod fixum introducere conveniet, ad quem finem vel aequator situ suo
medio pro aliqua epocha, vel ecliptica adoptari poterit: planum posterius plerum
que adhiberi solet, sed prius quoque commodis peculiaribus haud spernendis se
commendat.
Quoties itaque planum aequatoris eligere placuit, ante omnia observatio
nes nutatione purgandae, ac dein adhibita praecessione ad epocham quandam ar
bitrariam reducendae sunt: haec operatio prorsus convenit cum ea, per quam e
loco stellae fixae observato eiusdem positio media pro epocha data derivatur, adeo-
que explicatione hic non indiget. Sin vero planum eclipticae adoptare constitu
tum est, duplex methodus patebit: scilicet vel ex ascensionibus rectis et declina
tionibus ob nutationem et praecessionem correctis deduci poterunt longitudines et
latitudines adiumento obliquitatis mediae, unde longitudines iam ad aequinoctium
medium relatae prodibunt; vel commodius ex ascensionibus rectis et declinatio
nibus apparentibus adiumento obliquitatis apparentis computabuntur longitudines
et latitudines, ac dein illae a nutatione et praecessione purgabuntur.
Loci terrae singulis observationibus respondentes per tabulas solares com
putantur, manifesto autem ad idem planum referendi erunt, ad quod observatio
nes corporis coelestis relatae sunt. Quamobrem in computo longitudinis Solis
negligetur nutatio; dein vero haec longitudo adhibita praecessione ad epocham
fixam reducetur, atque 180 gradibus augebitur; latitudini Solis, siquidem eius
rationem habere operae pretium videtur, signum oppositum tribuetur: sic positio
terrae heliocéntrica habebitur, quam, si aequator pro plano fundamentali electus
est, adiumento obliquitatis mediae in ascensionem rectam et declinationem trans
formare licebit.
117.
Positio terrae hoc modo e tabulis computata ad terrae centrum referenda
est, locus observatus autem corporis coelestis ad punctum in terrae superficie spe-
19*
