DETERMINATIO ORBITAE E TRIBUS OBSERVATIONIBUS COMPLETIS. 
205 
x = logP = 0,025 6331 (idem ut in hypothesi quarta) 
y = log Q = 0,75089 17 
Quibus valoribus si hypothesis quinta superstrueretur, solutio ultimam quam ta 
bulae permittunt praecisionem nancisceretur: sed elementa hinc resultantia vix 
sensibiliter ab iis discreparent, quae hypothesis quarta suggessit. 
Ut elementa completa habeantur, nihil iam superest, nisi ut situs plani or 
bitae computetur. Ad normam praeceptorum art. 149. hic prodit 
e loco primo e loco tertio 
9 
354° 
9' 
4 4" 2 2 
9 • • 
57° 
5' 
0 9 1 
h 
26 1 
56 
6,94 
h". . 
161 
0 
1,61 
i 
10 
37 
33,02 . 
10 
37 
33,00 
a 
. 80 
58 
49,06 . 
80 
58 
49, 10 
Distantia perihelii a nodo ascendente 
. 65 
2 
4,47 . 
65 
2 
4,52 
Longitudo perihelii 
. 146 
0 
53,53 . 
146 
0 
53,62 
Sumto itaque medio statuetur i — 10 r 
3 7 33 
01 
, 91 — 
80° 5 8" 
49”0S 
1, longitudo 
perihelii = 146°0'53"57. Denique longitudo media pro initio anni 1806 erit 
= 108° 36 46 08. 
160. 
In expositione methodi, cui disquisitiones praecedentes dicatae fuerunt, in 
quosdam casus speciales incidimus, ubi applicationem non patitur, saltem non in 
forma ea, in qua a nobis exhibita est. Hunc defectum locum habere vidimus: 
primo, quoties aliquis trium locorum geocentricorum vel cum loco respondente 
heliocéntrico terrae, vel cum puncto opposito coincidit (casus posterior 
manifesto tunc tantum occurrere potest, ubi corpus coeleste inter Solem 
et terram transiit); 
secundo, quoties locus geocentricus primus corporis coelestis cum tertio coincidit; 
tertio, quoties omnes tres loci geocentrici una cum loco heliocéntrico terrae secundo 
in eodem circulo maximo siti sunt. 
In casu primo situs alicuius circulorum maximorum A B, AB , A B 
indeterminatus manebit, in secundo atque tertio situs puncti B *. In hisce itaque 
casibus methodi supra expositae, per quas, si quantitates P, Q tamquam cognitae 
spectantur, e locis geocentricis heliocéntricos determinare docuimus, vim suam