248
LIBER II. SECTIO IV.
Hic valor ipsius tan ta “/_p§) omni praecisione necessaria obtinetur, substituendo
pro i valorem approximatum: dein i et <Q, per methodos vulgares erui poterunt.
A duabus porro longitudinibus in orbita, nec non a duobus radiis vectoribus
aggregata perturbationum subtrahentur, ut valores pure elliptici prodeant. Hic
vero etiam effectus, quem variationes seculares positionis perihelii et excentrici-
tatis in longitudinem in orbita radiumque vectorem exserunt, et qui per formulas
differentiales Sect. I. Libri primi determinandus est, statim cum perturbationibus
periodicis iungendus est, siquidem observationes satis ab invicem distant, ut
illius rationem habere operae pretium videatur. Ex his longitudinibus in orbita
radiisque vectoribus correctis, una cum temporibus respondentibus, elementa re
liqua determinabuntur; tandemque ex his elementis positiones geocentricae pro
omnibus reliquis observationibus calculabuntur. Quibus cum observatis compa
ratis, eodem modo quem in art. 188. explicavimus systema id distantiarum elicie
tur, ex quo elementa omnibus reliquis observationibus quam optime satisfacientia
demanabunt.
19 2.
Methodus in art. praec. exposita praecipue determinationi primae orbitae
perturbationes implicantis accommodata est: quamprimum vero tum elementa
inedia elliptica tum aequationes perturbationum proxime iam sunt cognitae, deter
minatio exactissima adiumento observationum quam plurimarum commodissime
per methodum art. 187., absolvetur, quae hic explicatione ppculiari opus non
habebit. Quodsi hic observationum praestantissimarum copia satis magna est,
magnumque temporis intervallum complectitur, haec methodus in pluribus casibus
simul determinationi exactiori massarum planetarum perturbantium, saltem ma
iorum, inservire poterit. Scilicet, si massa cuiusdam planetae perturbantis in
calculo perturbationum supposita nondum satis certa videtur, introducetur, prae
ter sex incognitas a correctionibus elementorum pendentes, adhuc alia p, statuendo
rationem massae correctae ad massam suppositam ut l-(- p ad l; supponere tunc
licebit, perturbationes ipsas in eadem ratione mutari, unde manifesto in singulis
positionibus calculatis terminus novus linearis ipsam p continens producetur,
cuius evolutio nulli difficultati obnoxia erit. Comparatio positionum calculatarum
cum observatis secundum principia supra exposita, simul cum correctionibus
elementorum etiam correctionem p suppeditabit. Quinadeo hoc modo massae
